دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۹۴ )
جلد ۱۳ شماره ۱ صفحات ۱۱۳-۱۰۰ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
موسوي س م, کمالي ا, کريمي پ, صالحي م, کاراحمدي م. From the Maternal Prenatal Stress to Risk of Autism: The Severity and Timing of the Stressors at the Epicenter. RBS 2015; 13 (1) :100-113
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-390-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-390-fa.html
موسوی سید محمد، کمالی الهه، کریمی پدیده، صالحی منصور، کاراحمدی مژگان. از استرس پیش از تولد مادر تا اوتیسم: شدت و زمان‌بندی استرس‌ها در کانون توجه!. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۴; ۱۳ (۱) :۱۰۰-۱۱۳
سید محمد موسوی۱ 
، الهه کمالی۲ ، پدیده کریمی۳ ، منصور صالحی۴ ، مژگان کاراحمدی
، الهه کمالی۲ ، پدیده کریمی۳ ، منصور صالحی۴ ، مژگان کاراحمدی
۱- دانشجوی دکترا، بخش ژنتیک، گروه زیست‌شناسی، دانشکده‌ی علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
۲- دانشجوی دکترا، بخش ژنتیک، دانشکده‌ی علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
۳- دانشیار، گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز ژنتیک پزشکی ژنوم، خیابان شریعتی، اصفهان، ایران
۴- دانشیار، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، بیمارستان نور و حضرت علی اصغر، گروه روان‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
۲- دانشجوی دکترا، بخش ژنتیک، دانشکده‌ی علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
۳- دانشیار، گروه ژنتیک و بیولوژی مولکولی، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مرکز ژنتیک پزشکی ژنوم، خیابان شریعتی، اصفهان، ایران
۴- دانشیار، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، بیمارستان نور و حضرت علی اصغر، گروه روان‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (۲۵۳۵ مشاهده)
زمینه و هدف: مطالعات اخیر بر روی اوتیسم، به عنوان سردسته اختلالات طیف اوتیسم، بر کمرنگی مسئولیت ژنوم در ایجاد اوتیسم نسبت به تخمین‌های اولیه و برجسته‌سازی نقش عوامل محیطی همچون استرس‌های شدید و زمان‌مند پیش از تولد مادری در تکامل آن، عمدتاً به دلیل پتانیسل بالای انحراف‌آفرینی این استرس‌ها در مسیر تکامل عصبی جنین، تأکید می‌ورزند. مواد و روش‌ها: در راستای سنجش این فرضیه در جامعه‌ی ایران، تعدادی از مادران کودکان اوتیسمی از نظر کمیت و کیفیت و نیز زمان‌بندی مواجهه با 45 رویداد استرس‌زا در یک بازه زمانی 15 ماهه (6 ماه پیش از تولد تا لحظه‌ی تولد) با مادران کودکان سالم مقایسه شدند. همچنین با تقسیم‌بندی این وقایع استرس‌زا به دو گروه وابسته به ژنوم (رویدادهای منبعث از برهمکنش‌های ژن-محیط همچون طلاق و اعتیاد) و مستقل از ژنوم (وقایع صرفاً محیطی همچون جنگ و زلزله)، شیوع آنها بطور مجزا در بین خانواده‌های بیمار و کنترل مورد مداقّه و مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: بررسی‌های آماری نشان داد که شدت و تعداد مواجهات با رویدادهای استرس‌زا در بین مادران کودکان اوتیسمی بطور معنی‌داری بیشتر از مادران گروه کنترل است (P=0.000). اگرچه افزایش استرس‌های مادری در ماه‌های 7-4 (هفته‌های 32-14) بارداری با افزایش معنی‌دار احتمال ابتلای کودک به اوتیسم همراه بود، ولی نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش شدت استرس‌ها در ماه‌های 3-2 (هفته‌های 13-5) بارداری با افزایش معنی‌دار شدت ابتلا به اوتیسم همراه است (P<0.05). نتیجه‌گیری: با این همه، اگرچه این مطالعه همسو با یافته‌های اخیر در عرصه‌های اپی‌ژنتیک و برهمکنش ژن-محیط، می‌تواند تأییدیه‌ای بر پتانسیل اوتیسم‌آفرینی استرس‌های شدید و زمان‌مند پیش از تولد مادری به شمار آید ولی لزوم مطالعه‌ای آینده‌نگر و در ابعاد وسیع‌تر را در جامعه ایران انکار نمی‌کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |