دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
جلد ۲۲ شماره ۴ صفحات ۶۰۶-۵۸۶ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Manesh L, Liaqat R, Salehi M. The Structural Model of Self-Care Based on Disease Perception, Social Support and Collaborative Decision-Making: the Mediating Role of Self-Efficacy in patients with Type 2 Diabetes. RBS 2024; 22 (4) :586-606
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1851-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1851-fa.html
محمدی منش لیلا، لیاقت ریتا، صالحی مهدیه. الگوی ساختاری خود مراقبتی بر اساس ادراک بیماری، حمایت اجتماعی وتصمیم‌گیری مشارکتی: نقش واسطه ای خودکارامدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۴۰۳; ۲۲ (۴) :۵۸۶-۶۰۶
لیلا محمدی منش۱ 
، ریتا لیاقت*۲ 
، مهدیه صالحی۱
، ریتا لیاقت*۲ ، مهدیه صالحی۱
۱- گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
۲- گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،dr.liyaghat@gmail.com
۲- گروه روانشناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،
چکیده: (۴۸۶ مشاهده)
زمینه و هدف: ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ الگوی ساختاری خود مراقبتی بر اساس ادراک بیماری، حمایت اجتماعی و تصمیم‌گیری مشارکتی با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم ﺑـﻮد.
مواد و روش‌ها: در یـﮏ زمینه‌یابی ﻣﻘﻄﻌـﯽ ﺗﻌـﺪاد 800 ﺑﯿﻤـﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دیﺎﺑﺖ ﻧﻮع دو (331 مرد و 469 زن) در بیمارستان‌های استان قم ﺑـﻪ ﺷـﯿﻮه نمونه‌گیری تصادفی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. داده‌ها ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳـﺸﻨﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ادراک بیماری، پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده، خودکارآمدی در بیماران دیابتی، پرسشنامه خود مراقبتی دیابت و پرسشنامه تصمیم‌گیری مشارکت بیمار در درمان جمع‌آوری و ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪل یـﺎﺑﯽ ﻣﻌﺎدﻟـﻪ ﺳـﺎﺧﺘﺎری (SEM) ﺑـﺎ نرم‌افزار AMOS24 و SPSS26 ﺗﺤﻠﯿـﻞ ﺷـﺪﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ، آزﻣﻮن t و ﺧﯽ دو در ﺳﻄﺢ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺑﺮای ﻣﻘﺎیﺴﻪ داده‌ها ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺖ. ﺑﻌﺪ از ارزیﺎﺑﯽ ﺑﺮازش ﻣﺪل، ﺿﺮایﺐ ﺑـﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫـﺎ ﺑﺮرﺳـﯽ ﺷـﺪﻧﺪ. اﻏﻠـﺐ ﻣـﺴﯿﺮﻫﺎی دارای ﺿﺮایﺐ ﻣﻌﻨﺎدار در ﻣﺪل ﻧﻬﺎیﯽ ﺣﻔﻆ ﺷـﺪﻧﺪ و ﻣـﺴﯿﺮﻫﺎی دارای ﺿـﺮایﺐ ﻏﯿﺮﻣﻌﻨـﺎدار و یـﺎ ﺑﺮﺧـﯽ از ﺿـﺮایﺐ ﻣـﺴﯿﺮ دارای ﻣﻌﻨﺎداری ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻪ دﻻیﻞ ﻧﻈﺮی از ﻣﺪل ﻧﻬﺎیﯽ ﺣﺬف ﺷدند.
یافته‌ها: یافته‌ها به این شرح بود 1- مدل اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. 2- ادراک بیماری بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دوم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد. 3- حمایت اجتماعی بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دوم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد. 4- تصمیم‌گیری مشارکتی بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دوم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد.
نتیجه‌گیری: اﻏﻠـﺐ رواﺑـﻂ ﺑـﯿﻦ ایـﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ در ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﯽ و نظریه‌های ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮدﻧﺪ
مواد و روش‌ها: در یـﮏ زمینه‌یابی ﻣﻘﻄﻌـﯽ ﺗﻌـﺪاد 800 ﺑﯿﻤـﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ دیﺎﺑﺖ ﻧﻮع دو (331 مرد و 469 زن) در بیمارستان‌های استان قم ﺑـﻪ ﺷـﯿﻮه نمونه‌گیری تصادفی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. داده‌ها ﺑـﺎ اﺳـﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳـﺸﻨﺎﻣﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ادراک بیماری، پرسشنامه حمایت اجتماعی خانواده، خودکارآمدی در بیماران دیابتی، پرسشنامه خود مراقبتی دیابت و پرسشنامه تصمیم‌گیری مشارکت بیمار در درمان جمع‌آوری و ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺪل یـﺎﺑﯽ ﻣﻌﺎدﻟـﻪ ﺳـﺎﺧﺘﺎری (SEM) ﺑـﺎ نرم‌افزار AMOS24 و SPSS26 ﺗﺤﻠﯿـﻞ ﺷـﺪﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ، آزﻣﻮن t و ﺧﯽ دو در ﺳﻄﺢ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺑﺮای ﻣﻘﺎیﺴﻪ داده‌ها ﺑﻪ ﮐﺎر رﻓﺖ. ﺑﻌﺪ از ارزیﺎﺑﯽ ﺑﺮازش ﻣﺪل، ﺿﺮایﺐ ﺑـﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫـﺎ ﺑﺮرﺳـﯽ ﺷـﺪﻧﺪ. اﻏﻠـﺐ ﻣـﺴﯿﺮﻫﺎی دارای ﺿﺮایﺐ ﻣﻌﻨﺎدار در ﻣﺪل ﻧﻬﺎیﯽ ﺣﻔﻆ ﺷـﺪﻧﺪ و ﻣـﺴﯿﺮﻫﺎی دارای ﺿـﺮایﺐ ﻏﯿﺮﻣﻌﻨـﺎدار و یـﺎ ﺑﺮﺧـﯽ از ﺿـﺮایﺐ ﻣـﺴﯿﺮ دارای ﻣﻌﻨﺎداری ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻪ دﻻیﻞ ﻧﻈﺮی از ﻣﺪل ﻧﻬﺎیﯽ ﺣﺬف ﺷدند.
یافته‌ها: یافته‌ها به این شرح بود 1- مدل اندازه‌گیری متغیرهای پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. 2- ادراک بیماری بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دوم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد. 3- حمایت اجتماعی بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دوم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد. 4- تصمیم‌گیری مشارکتی بر خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دوم اثر مستقیم و غیرمستقیم دارد.
نتیجه‌گیری: اﻏﻠـﺐ رواﺑـﻂ ﺑـﯿﻦ ایـﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎ در ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﻤﺴﻮ ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﯽ و نظریه‌های ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮدﻧﺪ
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |