1- دانشیار ، گروه روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، خانواده درمانی، دانشگاه شهیدبهشتی، تهران، ایران
چکیده: (1577 مشاهده)
چکیده: زمینه و هدف : تشکیل و حفظ خانواده و پیشگیری از فروپاشی آن مستلزم برخورداری اعضای خانواده از توانمندیها و مهارتهایی است . مطالعه حاضر با هدف تبیین نقش ابعاد بخشایش و معنویت به عنوان متغیرهای پیشبین بر کار ایی خانواده انجام شد. مواد و روشها: روش این پژوهش از نوع همبستگی بود. نمونه شامل 200 نفر (118 زن و 82 مرد) بود که به صورت نمونهگیری هدفمند و در دسترس در اماکن عمومی شهر تهران ( سال 1390 ) جمعآوری شدند. بدین منظور از ابزار سنجش ک ارایی در خانواده ( FAD ) سنجش بخشایش در خانواده ( FFS ) و پرسشنامه سنجش توانایی و نگرش معنوی (SAAQ) استفاده شد. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش آماری تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج بررسیهای آماری نشان داد که بین هرکدام از ابعاد بخشایش و معنویت با کارایی خانواده در سطح معنیداری (P<0.01) رابطه وجود داشت، از طرف دیگر در بین ابعاد بخشایش، خرده مقیاسهای احساس بهبودی و سبکبالی، تشخیص و تصدیق و درک واقعبینانه پیشبینیکنندههای قویتری برای کارایی خانواده بودند و همچنین در بین خرده مقیاسهای معنویت به ترتیب توانایی معنوی و نگرش معنوی قدرت پیشبینیکنندگی قویتری برای کارایی خانواده داشتند . نتیجهگیری: بنابراین می توان اینگونه برداشت کرد که بخشایش و معنویت به عنوان دو سازه روانشناختی میتوانند در جهت ارتقا سطح کارایی خانواده نقش داشته باشند. واژههای کلیدی: بخشایش، معنویت ، کارایی خانواده
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1393/4/24