دوره 18، شماره 4 - ( 11-1399 )
جلد 18 شماره 4 صفحات 509-503 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farahani M, Hamidi Poor R, Heidari H. Effectiveness of Native Solution-focused Therapy based on Narrations of Mothers with Mentally Retarded Children on Their Resilience. RBS 2021; 18 (4) :503-509
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-856-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-856-fa.html
فراهانی مریم، حمیدی پور رحیم، حیدری حسن. اثربخشی درمان راه حل محور بومی براساس روایات مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی بر تابآوری آنان. تحقیقات علوم رفتاری. 1399; 18 (4) :503-509
مریم فراهانی1 
، رحیم حمیدی پور* 
2، حسن حیدری3
، رحیم حمیدی پور* 2، حسن حیدری3
1- دانشجوی دکترا مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
2- استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
2- استادیار، گروه مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
چکیده: (1651 مشاهده)
زمینه و هدف: تولد یک کودک ناتوان تأثیر شگرفی در روحیه والدین و بخصوص مادران میگذارد. به دنیا آمدن فرزند ناتوان موجی از ناامیدی را در والدین ایجاد میکند که تابآوری در مقابل این مشکل به تنهایی سخت است. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان راه حل محور بومی بر تاب آوری زنان دارای فرزند ناتوان بود.
مواد و روش‌ها: روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی و طرح تحقیق پیش آزمون، پس آزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی مراجعه کننده به واحد توانبخشی بهزیستی شهر اراک در سه ماه اول سال ۱۳۹۸ تشکیل میدادند. نمونه تحقیق شامل ۴۰ مادر دارای کودک ناتوان بودند که به صورت نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند (۲۰ گروه کنترل و ۲۰ نفر آزمایش). برای جمعآوری اطلاعات از مقیاس تابآوری کانر دیویدسون استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله (راهحل محوری) به گروه آزمایش ارائه گردید. گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار داشتند. پس از پایان برنامه مداخلهای، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد پس از سه ماه نیز آزمون پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس مختلط استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله راهحل محور بر تابآوری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی شهر اراک اثربخش بوده است (۰۵/۰>p).
نتیجه‌گیری: با توج به یافتههای به دست آمده، به نظر میرسد درمان راه حل محور بومی مبتنی بر روایات مادران کودکان ناتوان ذهنی در افزایش تابآوری آنان اثربخش بوده است. ملاحظات نظری و عملی بیشتر در این پژوهش مورد بحث قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی و طرح تحقیق پیش آزمون، پس آزمون، و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی مراجعه کننده به واحد توانبخشی بهزیستی شهر اراک در سه ماه اول سال ۱۳۹۸ تشکیل میدادند. نمونه تحقیق شامل ۴۰ مادر دارای کودک ناتوان بودند که به صورت نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند (۲۰ گروه کنترل و ۲۰ نفر آزمایش). برای جمعآوری اطلاعات از مقیاس تابآوری کانر دیویدسون استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله (راهحل محوری) به گروه آزمایش ارائه گردید. گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار داشتند. پس از پایان برنامه مداخلهای، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد پس از سه ماه نیز آزمون پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس مختلط استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مداخله راهحل محور بر تابآوری مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی شهر اراک اثربخش بوده است (۰۵/۰>p).
نتیجه‌گیری: با توج به یافتههای به دست آمده، به نظر میرسد درمان راه حل محور بومی مبتنی بر روایات مادران کودکان ناتوان ذهنی در افزایش تابآوری آنان اثربخش بوده است. ملاحظات نظری و عملی بیشتر در این پژوهش مورد بحث قرار گرفته است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |