Mirshojae M S, behnam B, ghanooni M, sabaghi S, hoseinpour F. The Effect of Theater Therapy on the Cognitive Regulation and Quality of Life of People with Schizophrenia. RBS 2020; 18 (3) :416-425
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-794-fa.html
میر شجاع مینا سادات، بهنام بهناز، قانونی محسن، صباغی سجاد، حسین پور فاطمه. تأثیر تئاتر درمانی بر تنظیم شناختی و کیفیت زندگی افراد مبتلابه اسکیزوفرنی. تحقیقات علوم رفتاری. 1399; 18 (3) :416-425
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-794-fa.html
1- مربی، عضو مرکز تحقیقات توانبخشی عصبی-عضلانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
2- کارشناس کاردرمانی، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
3- دانشیار، گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران.
4- کارشناس ارشد کاردرمانی، گروه کاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران. ، h.hoseinpour_ot@yahoo.com
چکیده: (2443 مشاهده)
زمینه و هدف: تئاتر درمانی یکی از روش های درمانی موثر در آموزش مهارت های ارتباطی می باشد. به دلیل نقص در مهارت های کلامی و غیر کلامی، در نتیجه متأثر سازی کیفیت از زندگی افراد مبتلابه اسکیزوفرنیا این مطالعه باهدف تأثیر تئاتر درمانی بر تنظیم شناختی و کیفیت زندگی این افراد انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه بهصورت کار آزمایی بالینی و پیشآزمون - پسآزمون در دو گروه کنترل و آزمایش انجام شد. نمونه بهصورت تصادفی ساده از بین بیماران مراجعهکننده به مرکز کاردرمانی اعصاب و روان آتیه سمنان انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. تئاتر درمانی در یک برنامهی 8 جلسهای طی دو هفته به مدت 60 دقیقه بهصورت گروهی اجرا شد. پرسشنامههای تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه انجام شد و نتایج پس از بررسی نرمالیتی طبق آزمون کولموگروف- اسمیرنوف با استفاده از آزمون تی زوجی بررسی شدند.
یافتهها: در این مطالعه 20 فرد مبتلابه اسکیزوفرنی که شامل 6 نفر خانم و 14 نفر مرد شرکت کردند. هر یک از افراد بهصورت تصادفی ساده در دو گروه درمان و کنترل به تعداد 10 نفر (گروه درمان شامل 5 خانم و 5 آقا، گروه کنترل 1 خانم و 9 آقا) قرار گرفتند. میانگین سنی شرکتکنندگان در گروه درمان 36/8±80/41 و گروه کنترل 78/7±20/45 به دست آمد. بررسی دادهها نشان داد تفاوت در هیچیک از این خرده مقیاسهای پرسشنامههای کیفیت زندگی و تنظیم شناختی معنادار نبود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه میتوان عنوان کرد تئاتر درمانی در این گروه از بیماران تأثیر چندانی بر کیفیت زندگی و تنظیم شناختی ندارد اما میتوان ازاین روش بهصورت مکمل در جهت تغییر رفتار، کاهش علائم افسردگی با استفاده از روشهای مختلف مانند خود ارائه، انحراف از نقش و پیشبینی آینده که به آنها برای صحبت و بازی با دیگران انگیزه میدهد، منجر شود، استفاده کرد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/5/17 | پذیرش: 1399/9/8 | انتشار: 1399/9/8