BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-709-fa.html
، سالار فرامرزی* 2، احمد عابدی3 ، امیر قمرانی4
2- دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ،
3- دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
زمینه و هدف: اختلال یادگیری خاص تأثیرات مختلفی ازجمله استرس فرزند پروری را در والدین به دنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی برنامه فرزند پروری مبتنی بر تجارب زیسته مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص و برنامه فرزند پروری مثبت بر استرس فرزند پروری مادران انجام گرفت.
مواد و روشها: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل ۴۵ مادر دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود که به روش در دسترس انتخاب و بهتصادف در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استرس فرزند پروری بود. دادههای جمعآوریشده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرمافزار SPSS نسخه ۲۳ تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که هر دو مداخله تأثیر معنیداری بر استرس فرزند پروری والدین داشته است. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد بین دو مداخله فرزند پروری تجارب زیسته و فرزند پروری مثبت در متغیر استرس فرزند پروری در قلمرو کودک تفاوت معنیداری وجود دارد، اما این تفاوت معنیدار در متغیر استرس فرزند پروری در قلمرو والدین وجود نداشته است.
نتیجهگیری: برنامه فرزند پروری مبتنی بر تجارب زیسته میتواند بهعنوان برنامهای مؤثر جهت کاهش استرس فرزند پروری مادران مورد استفاده قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |