زمینه و هدف: همسرآزاری یکی از عمده‌ترین بحران‌های سلامت در جهان است که همزمان سلامت جسمانی و روانی افراد را تهدید می‌کند. سازمان جهانی بهداشت گزارش کرده است که همسر‌آزاری، بیشتر به شکل خشونت علیه زنان در خانواده‌ها رواج دارد، به طوری که در جهان یک نفر از هر سه زن از نظر فیزیکی، جنسی یا شیوه‌های دیگر مورد آزار قرار می‌گیرند. از این رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ایماگوتراپی بر نگرش های زناشویی منفی در زوجین مبتلا به همسرآزاری عاطفی است.

مواد و روش­‌ها: این پژوهش بر مبنای هدف، کاربردی و همچنین از نظر نوع داده‌ها کمی است. از نظر طرح پژوهش نیز پژوهش حاضر دارای روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه می‌باشد. جامعه‌ی مورد پژوهش در این تحقیق، زوج های دچار همسرآزاری عاطفی در شهر اصفهان و در سال ۹۶ بودند. نمونه‌ی این پژوهش شامل ۱۶ زوج (۳۲ نفر) بودند که به صورت هدفمند و بر اساس ملاک‌های ورود به جامعه مورد نظر انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارده شدند.

یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که آموزش ایماگوتراپی در گروه‌ آزمایش به طور معناداری موجب کاهش نگرش‌های زناشویی منفی نسبت به گروه کنترل گردید (۰۵/۰>p).

نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیرآموزش ایماگوتراپی بر نگرش‌های زناشویی منفی، از این رو به زوج درمانگران پیشنهاد می‌شود که مولفه‌های اصلی این درمان را در کار با زوج های دچار مشکل همسرآزاری بگنجانند.