BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-664-fa.html
، حسن حیدری2 ، حسین داودی3 ، سید علی آل یاسین4
2- دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد خمین، دانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایران.
4- استادیار، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران.
زمینه و هدف: یکی از مهمترین ویژگیهای روابط زناشویی، چرخهها یا الگوهای ارتباطی است که میان همسران شکلگرفته و بیشتر در پرتو تکرار استوار میشوند. پژوهش حاضر باهدف مقایسه تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر رویکرد هیجانمدار و رویکرد غنیسازی روابط گاتمن بر الگوهای ارتباطی زنان صورت گرفت.
مواد و روشها: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنانی که به دلیل مشکلات ارتباطی با همسر در سال ۱۳۹۶ به مرکز مشاوره فراز شهرستان خمین مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند. تعداد ۳۶ نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب، به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه الگوهای ارتباطی (Communication Patterns Questionnaire) بود. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس و بونفرونی استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد میان آزمودنیهای گروههای آزمایش و گواه در مرحله پسآزمون و پیگیری تفاوت معنیداری در الگوهای ارتباطی وجود دارد، بهگونهای که رویکرد هیجانمدار و غنیسازی روابط توانسته بودند بهطور معنیداری در کاهش الگوهای ارتباطی اجتنابی، توقع/کنارهگیری و افزایش الگوی ارتباطی سازنده متقابل در هر دو مرحله پسآزمون و پیگیری مؤثر باشند. همچنین نتایج آزمون بونفرونی نشان داد تفاوت بین گروه رویکرد هیجانمدار با گروه غنیسازی روابط گاتمن در الگوهای ارتباطی زنان معنیدار بود؛ به این معنی که رویکرد غنیسازی بیشتر از رویکرد هیجانمدار بر الگوهای ارتباطی مؤثر است.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج بهدستآمده، میتوان از هر دو رویکرد بهویژه رویکرد غنیسازی روابط گاتمن جهت بهبود الگوهای ارتباطی زوجین و درنهایت افزایش کیفیت زندگی زناشویی استفاده نمود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |