Faramarzi S, Siadatian S H, Rashidi A, Kardan Z. The Comparative Study of Chronic Sorrow and Feelings of Entrapment in Mothers that have Children with Intellectual Disabilities and without. RBS 2019; 17 (1) :120-129
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-650-fa.html
فرامرزی سالار، سیادتیان سید حسین، رشیدی اعظم، کاردان زهرا. مقایسه احساس اندوه مزمن و احساس گرفتاری مادران با و بدون کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۸; ۱۷ (۱) :۱۲۰-۱۲۹
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۶۵۰-fa.html
۱- دانشیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ، salarfaramarzi@yahoo.com
۲- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
۳- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
۴- کارشناسی علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، آران و بیدگل، ایران.
چکیده: (۲۷۱۸ مشاهده)
زمینه و هدف: حضور کودک مبتلا به ناتوانی هوشی (Intellectual disabilities) در هر خانواده ساختار و سلامت روانی آن بهویژه مادران را تحت تأثیر قرار میدهد. ازاینرو هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسهای احساس اندوه مزمن (Chronic sorrow) و احساس گرفتاری (Entrapment) در مادران با و بدون کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی شهرستان کاشان در سال تحصیلی 97-1396 بود. مواد و روشها: این مطالعه از نوع علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری آن متشکل از کلیه مادران کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی و غیر مبتلا در مدارس استثنایی و عادی شهرستان کاشان بود. نمونه آماری شامل 66 نفر از مادران (31 نفر مادران کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی و 35 نفر مادران کودکان غیر مبتلا) بود. مادران کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی به روش نمونهگیری در دسترس و مادران کودکان غیر مبتلا به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. جهت سنجش اطلاعات از پرسشنامههای احساس اندوه مزمن کندال (Kendall Chronic Sorrow Instrument یا KCSI) و احساس گرفتاری (Entrapment Questionnaire) استفاده گردید. دادهها با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چند متغیره) تحلیل شدند. یافتهها: نتایج بهدستآمده حاکی از آن بود که بین احساس اندوه مزمن و احساس گرفتاری در مادران با و بدون کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی شهرستان کاشان تفاوت معنادار وجود دارد (0001/0=p)؛ بهعبارتدیگر مادران کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی احساس اندوه مزمن و گرفتاری بیشتری داشتهاند. نتیجهگیری: با توجه به تأثیرات منفی دو احساس اندوه مزمن و گرفتاری در سلامت روان افراد ارائه خدمات روانشناختی به مادران کودکان مبتلا به ناتوانی هوشی ضرورت دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1398/5/24