1- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران.
2- استادیار، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، نیشابور، ایران.
چکیده: (2057 مشاهده)
زمینه و هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی تفاوت بین سلامت روان و ویژگیهای شخصیتی رانندگان پرخطر و عادی انجام گردید. مواد و روشها: این مطالعه به روش علی- مقایسهای صورت گرفت. نمونهها از میان رانندگان عادی و پرخطر بخش ترخیص خودرو پلیس راهور ناجا غرب شهر تهران انتخاب شدند. نمونه آماری تحقیق متشکل از 70 نفر بود که 35 نفر از رانندگان پرخطر به روش نمونهگیری تصادفی ساده و 35 نفر از رانندگان عادی به شیوه در دسترس در پژوهش شرکت نمودند. دادهها با استفاده از پرسشنامه جمعیتشناختی، مقیاس نشانگان اختلال روانی (Symptom Checklist-90-Revised یا SCL-90-R) و پرسشنامه پنج عامل شخصیتی NEO (NEO-Five Factor Inventory یا NEO-FFI) جمعآوری گردید و سپس در سطح توصیفی با استفاده از میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی با استفاده از آزمون Independent t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: تفاوت معنیداری بین سلامت روان رانندگان پرخطر و عادی وجود داشت (050/0 > P)؛ بدین معنی که رانندگان پرخطر سلامت روان پایینتری نسبت به رانندگان عادی داشتند. رانندگان پرخطر در تمامی نشانگان بالینی، وضعیت سلامت پایینتری را نسبت به رانندگان عادی نشان دادند. همچنین، به لحاظ شخصیتی در عوامل روانرنجورخویی و برونگرایی، اختلاف معنیداری بین رانندگان پرخطر نسبت به رانندگان عادی مشاهده شد (050/0 > P). در واقع، آنان نمره روانرنجورخویی و برونگرایی بالاتری نسبت به رانندگان عادی کسب کردند. نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که رانندگان پرخطر به لحاظ شخصیتی و سلامت روان دچار مشکلاتی هستند. بنابراین، بهتر است اینگونه رانندگان در کنار جریمههای مالی، در جلسات آموزشی و مشاورهای روانشناختی نیز شرکت نمایند و پلیس راهنمایی و رانندگی از مداخلات روانشناختی برای درمان چنین افرادی استفاده کند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20