دوره 15، شماره 3 - ( 7-1396 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 276-269 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
عرب ورنوسفادرانی م, فاتحی‌زاده م, بهرامی ف, جزایری ر , ابراهیمی ا. The Effects of Acceptance and Commitment Therapy for Couples on Marital Adjustment in Men with Bipolar II Disorder. RBS 2017; 15 (3) :269-276
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-541-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-541-fa.html
عرب ورنوسفادرانی مصطفی، فاتحی‌زاده مریم، بهرامی فاطمه، جزایری رضوان السادات، ابراهیمی امراله. اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سازگاری زناشویی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 2. تحقیقات علوم رفتاری. 1396; 15 (3) :269-276
مصطفی عرب ورنوسفادرانی*1 
، مریم فاتحی‌زاده2 ، فاطمه بهرامی3 ، رضوان السادات جزایری3 ، امراله ابراهیمی4
، مریم فاتحی‌زاده2 ، فاطمه بهرامی3 ، رضوان السادات جزایری3 ، امراله ابراهیمی4
1- دانشجوی دکتری، گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران
2- دانشیار، گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران
3- استادیار، گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران
4- دانشیار، مرکز تحقیقات روان‌تنی و گروه روان‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران
3- استادیار، گروه مشاوره خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ایران
4- دانشیار، مرکز تحقیقات روان‌تنی و گروه روان‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (3097 مشاهده)
زمینه و هدف : هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (Acceptance and commitment therapy یا ACT) بر سازگاری زناشویی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 2 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 3 نفر از مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 2 و همسرانشان که دارای مشکلات زناشویی بودند، به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. آزمودنی‌ها با استفاده از طرح تجربی مورد- منفرد (Single subject) و مقیاس سازگاری زناشویی (Dyadic adjustment Scale یا DAS)) در سه مرحله خط پایه، مداخله و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها به روش تحلیل دیداری (Visual analysis)، درصد داده‌های غیر همپوش (Percentage of non-overlapping data یا PND) و درصد داده‌های همپوش (Percentage of overlapping data یا POD) تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین میانگین نمرات مراحل خط پایه و مداخله وجود داشت. اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر رویکرد ACT، در سازگاری زناشویی مردانی که مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 2 بودند، تأیید گردید. نتیجه‌گیری: کاربرد زوج درمانی مبتنی بر رویکرد ACT، می‌تواند منجر به افزایش میزان سازگاری زناشویی مردان مبتلا به اختلال دوقطبی نوع 2 شود و میزان طلاق را در این بیماران کاهش دهد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |