۱- کارشناس ارشد، گروه روان شناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان )خوراسگان(، اصفهان، ایران
۲- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
چکیده: (۲۷۷۷ مشاهده)
زمینه و هدف : هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت، اهمالکاری وکمرویی دانشآموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر کاشان بود. مواد و روشها: این مطالعه به روش نیمه آزمایشی همراه با مراحل پیشآزمون، پسآزمون، پیگیری و گروه شاهد انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را دانشآموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر کاشان تشکیل داد که از بین آنها، 50 نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و شاهد (25 نفر) قرار گرفتند. آزمودنیها در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری (یک ماه بعد) به ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه اعتیاد به اینترنت Young (Internet Addiction Test یا IAT)، مقیاس اهمالکاری Solomon و Rothblum و مقیاس کمرویی Check و Boss پاسخ دادند. درمان مبتنی بر کیفیت زندگی، طی هشت جلسه به صورت گروهی و به مدت دو ماه برای گروه آزمایش برگزار شد. در این مدت، گروه شاهد هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. دادهها با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: آموزش کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت، اهمالکاری و کمرویی در مرحله پسآزمون و پیگری مؤثر بود (050/0 > P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل شده، میتوان دریافت که کیفیت زندگی درمانی بر کاهش اعتیاد به اینترنت، اهمالکاری و کمرویی دانشآموزان دختر دوره متوسطه دوم تأثیرگذار میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1396/4/24 | انتشار: 1396/4/24