logo
دوره 14، شماره 3 - ( 9-1395 )                   جلد 14 شماره 3 صفحات 362-356 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

نیک‌راهان غ, عسگري ک, کلانتري م, عابدي م, اعتصام پور ع, رضايي ع et al . The Effectiveness of Happiness Training Programs on Psychological Variables in Patients with Cardiac Diseases. RBS 2016; 14 (3) :356-362
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-487-fa.html
نیک‌راهان غلامرضا، عسگری کریم، کلانتری مهرداد، عابدی محمدرضا، اعتصام پور علی، رضایی عباس و همکاران.. اثربخشی برنامه‌های آموزش شادی بر متغیرهای روان‌شناختی بیماران دچار بیماری قلبی. تحقیقات علوم رفتاری. 1395; 14 (3) :356-362

URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-487-fa.html


1- دانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد، گروه روان‌شناسی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- استاد، گروه مشاوره، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4- استادیار، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف‌آباد، نجف‌آباد، ایران
5- استاد، گروه ایمنی‌شناسی، دانشکده‌ پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
6- دانشیار، گروه روان‌پزشکی، دانشکده‌ پزشکی، دانشگاه هاروارد، بوستون، ایالات متحده آمریکا
چکیده:   (1978 مشاهده)
زمینه و هدف : پژوهش‌های فراوان حاکی از آن است که خلق منفی با مرگ و میر بیماران دچار بیماری قلبی به طور کامل مرتبط است؛ در حالی که حالات مثبت روانی در این بیماران با بهبود عملکرد قلبی- عروقی همراه می‌باشد. با این وجود، مداخلات روان‌شناسی مثبت در بیماران قلبی توسعه نیافته است. بر همین اساس، مطالعه حاضر به بررسی اثربخشی سه نوع مداخله شادی بر روی متغیرهای روان‌شناختی در بیماران دچار بیماری قلبی پرداخت. مواد و روش‌ها: در پژوهش حاضر، 68 بیمار قلبی به طور تصادفی به سه گروه مداخله شادی Seligman، Lyubomirsky و Fordyce و گروه شاهد اختصاص یافتند. گروه‌های مداخله شش هفته آموزش شادی دریافت نمودند و اندازه‌گیری‌ها در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به انجام رسید. ارزیابی‌ها شامل افسردگی، شادی، رضایت از زندگی و امید بود. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس با اندازه‌های مکرر استفاده شد. یافته‌ها: هر سه نوع مداخله به طور معنی‌داری موجب افزایش شادی در این بیماران گردید (01/0 > P). همچنین، نتایج نشان دهنده کاهش معنی‌دار افسردگی در گروه Fordyce بود (05/0 > P). علاوه بر این، میزان امید در گروه Seligman افزایش معنی‌داری را در مراحل پس‌آزمون و پیگیری نشان داد (05/0 > P). نتیجه‌گیری: مداخلات شادی یاد شده می‌تواند به نتایج امیدوار کننده‌ای در ارتقای حالات مثبت روان‌شناختی و کاهش افسردگی بیماران قلبی منجر شود. به طور کلی، مداخله شادی Seligman در ارتقای حالات مثبت روان‌شناختی و مداخله شادی Fordyce در کاهش افسردگی این بیماران بهتر از دو مداخله دیگر عمل کرد.
متن کامل [PDF 306 kb]   (564 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1395/9/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.