کشاورز م, قمراني ا, باقريان م, موسي رضايي ا. Examination of the religious orientation and burden of family as predictors of treatment permanence of addiction. RBS 2014; 12 (1) :144-153
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-367-fa.html
کشاورز محبوبه، قمرانی امیر، باقریان مرضیه، موسی رضایی امیر. نقش پیش بین جهت گیری معـنوی معتادان و بار روانی خانواده های آن ها در ماندگاری درمان اعتیاد. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۳; ۱۲ (۱) :۱۴۴-۱۵۳
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۳۶۷-fa.html
۱- استادیار ، روانشناسی- آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
۲- دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، انجمن روانشناسی سلامت و روانشناسی اجتماعی، دانشگاه پیام نور عسلویه، بوشهر، ایران
۳- کارشناس ارشد پرستاری، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، گروه سلامت بزرگسالان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (۲۴۰۲ مشاهده)
چکیده زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش پیش‏بینی‏کنندگی جهت‏گیری معـنوی معتادان و بار روانی خانواده‏های آنها در پیش‏بینی‏کنندگی ماندگاری در درمان طراحی و اجرا شده است. مواد و روشها: این مطالعه، پژوهشی از نوع توصیفی همبستگی بود که به شکل مقطعی اجرا شد. نمونه مورد مطالعه 100 نفر از معتادان خود معرف مراجعهکننده به مراکز ترک اعتیاد شهر اصفهان در سال 92-91 بودند که به شیوه نمونه‏گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات از چک لیست اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه جهت‏گیری معـنوی معتادان جورج و پرسشنامه بار روانی معتادان زاریت و همکاران استفاده شد که توسط بیماران و مراقبان آنها تکمیل گردید. دادهها با استفاده از نرم افزار آماری 18 SPSS و بکارگیری روشهای آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون رگرسـیون چندگانه و همبستگی پیرسون)، مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافتهها: بر اساس یافته‏های پژوهشبین جهت‏گیری معـنوی معتادان و بار روانی خانواده‏های معتادان با ماندگاری در درمان معتادان رابطه معنی‏داری وجود داشت (001/0 p<). به این ترتیب بار روانی خانواده‏های معتادان، پیش‏بینی‏کننده منفی و معنی‏دار ماندگاری در درمان می‏باشد و قادر است 10 درصد (10/0 = R 2 ) از واریانس ماندگاری در درمان را تبیین کند. همچنین یافته‏ها نشان داد جهت‏گیری معـنوی معتادان، پیش‏بینی‏کننده مثبت و معنی‏دار ماندگاری در درمان بوده و قادر است 20 درصد (20/0 = R 2 ) از واریانس ماندگاری در درمان را تبیین نماید. نتیجهگیری: بر اساس یافته‏های پژوهش حاضر جهت‏گیری معـنوی معتادان و بار روانی خانواده‏های آنها از جمله عوامل تأثیرگذار و پیش‏بینی‏کننده ماندگاری درمان محسوب می‏شوند، لذا پیشنهاد می‏شود در فرایند درمان معتادان و بهخصوص به همراه خانواده درمانی، پیشینه مذهبی فرد با تأکید بر بعد معنوی به عنوان مرکز ثقل همه ابعاد انسانی مورد توجه قرار گیرد. واژههای کلیدی: جهت‏گیری معـنوی، بار روانی خانواده، ماندگاری در درمان، معتادان معتادان خود معرف.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1393/1/26