حبيبي م, غرايي ب, بيرشك ب, حق شناس م, كاظم زاده م, شمس م. Evaluation of the quality of the clinical psychology department of Tehran University of Medical Sciences: To study the present status, bottlenecks and trends from the perspective of teachers and students. RBS 2014; 11 (6) :493-509
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-342-fa.html
حبیبی مجتبی، غرایی بنفشه، بیرشک بهروز، حق شناس مهستی، کاظم زاده مهرداد، شمس محمد. ارزشیابی درونی کیفیت برنامههای گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران: بررسی وضعیت موجود، تنگناها و جهتگیریها از دیدگاه دانشجویان و اساتید. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۲; ۱۱ (۶) :۴۹۳-۵۰۹
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۳۴۲-fa.html
۱- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
۲- دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
۳- کارشناس گروه روانشناسی بالینی، انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
۴- کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
۵- کارشناس امور روانی، قطب علمی روانپزشکی و روانشناسی بالینی، انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (۲۰۲۶ مشاهده)
چکیده زمینه و هدف: هدف این تحقیق، ارزشیابی درونی کیفیت اجرای برنامههای درسی گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است. مواد و روشها: این مطالعه موردی از نوع پژوهشهای توصیفی است. برای جمعآوری اطلاعات از ابزار اندازهگیری پرسشنامه استفاده شده است و جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد، دکتری تخصصی، اساتید گروه روانشناسی بالینی انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 1389-1388 بودند. یافتهها: نتایج این پژوهش بیانگر آن بود که در حوزههای مدیریت و سازماندهی، دانشجویان و سنجش و ارزیابی گروه در حد مطلوب و در حوزههای رسالت و اهداف آموزشی، برنامه آموزشی، هیأت علمی، منابع آموزشی و پژوهشی گروه در حد نسبتاً مطلوب ارزشیابی شده است. اولویتهای گروه به ترتیب: 1- توجه بیشتر به آموزش مبتنی بر برنامه درسی 2- برنامه دقیقتر، اختصاص امکانات مالی و نیروی انسانی بیشتر جهت ارتقا وضعیت پژوهش گروه؛ 3 – برنامهریزی جهت ارتقا وضعیت استخدامی اعضا هیأت علمی؛ 4- ایجاد امکانات رفاهی و خدماتی اعضا هیأت علمی؛ 5- برآوردن نیازهای دانشجویان از نظر مسکن و کمک هزینه تحصیل لازم جهت جلوگیری از انجام کارهای غیرآموزشی برای امرار معاش؛ 6- برگزاری جلسات سالیانه گروه با مسؤولین دانشکده و دانشگاه جهت تعامل بیشتر و حل مسایل گروه. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر پیشنهاد میشود که نتایج پژوهش حاضر به عنوان مطالعه مقدماتی جهت ارزیابی سایر گروههای آموزشی مشابه در کل کشور قلمداد شده و تجارب عملی لازم به گروههای دیگر منتقل گردد. واژههای کلیدی: ارزشیابی درونی، روانشناسی بالینی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1392/11/26