1- دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان،اصفهان، ایران
چکیده: (2968 مشاهده)
زمینه و هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی کیفی عوامل خانوادگی دخیل در اقدام به خودکشی بوده است. مواد و روشها : پژوهش از نوع توصیفی و در حیطهی پژوهشهای کیفی بود و به روش پدیدارشناسی انجام گرفت. نمونهگیری در یک نمونه 20 نفری به روش مبتنی بر هدف انجام و تا اشباع دادهها ادامه یافت. برای گردآوردی دادهها از مصاحبه با نمونهی اقدامکننده خودکشی و خانواده و دوستان آنها استفاده شد. به منظور دستیابی به موثق بودن و پایایی دادهها از معیارهای بازنگری ناظرین و مشارکتکنندگان در پژوهش استفاده شد. یافتهها: نتایج این مطالعه که مبتنی بر دادههای کدگذاری شده بر اساس مصاحبه انجام شده بود، نشان داد که 10 عامل خانوادگی به ترتیبِ اهمیت، در خودکشی این افراد دخیل میباشد. این عوامل به ترتیب اهمیت عبارت بودند از: 1- طلاق واقعی یا عاطفی والدین2- مورد آزار و اذیت روانی و جسمانی قرار گرفتن از سوی والدین3- سبک فرزندپروری طرد کننده و مستبدّانه 4- فقدان تقویت و تشویق و امیدواری از سوی والدین5- اعتیاد والدین6- سابقه بیماریهای روانپزشکی والدین 7- سابقه اقدام به خودکشی والدین 8- جلب توجه و محبت والدین9- فقدان جهتگیری مذهبی10- نبود سازماندهی و برنامهریزی و نبود اهداف برای زندگی. نتیجهگیری : عوامل خانوادگی یکی از علتهای اقدام به خودکشی میباشد که باید در حیطه پیشگیری و درمان به آن توجه ویژه داشت. واژههای کلیدی: اقدام به خودکشی، عوامل خانوادگی ،
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20