نظری علیمحمد، نیکوسیر جهرمی محمد، امینی منش سجاد، طاهری مهدی. اثربخشی گروهدرمانی شناختی- رفتاری برکاهش نشانگان بیخوابی زندانیان مرد. تحقیقات علوم رفتاری. 1392; 11 (2)
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-307-fa.html
1- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه علوم و تحقیقات فارس، شیراز، ایران
2- دانشجوی دکترا، گروه مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده: (2535 مشاهده)
زمینه و هدف: بیخوابی از اختلالهای شایعی است که در اغلب موارد به عنوان علامت همراه اختلال­های جسمی و روانشناختی تشخیص داده می­شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع نشانگان بیخوابی و شناخت اثربخشی گروهدرمانی شناختی رفتاری برکاهش این نشانگان در زندانیان مرد انجام شد. مواد و روشها : نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شبهآزمایشی 28 نفر از زندانیان مرد زندان مرکزی شیراز بودند که به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس افراد گروه آزمایش به مدت 9 جلسه تحت گروهدرمانی شناختی رفتاری قرار گرفتند، در حالیکه آزمودنیهای گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند. آزمودنیها شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ، سیاهه افسردگی بک و سیاهه اضطراب بک را تکمیل کردند. دادهها به کمک تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند. یافتهها : درصد بالایی از زندانیان مورد بررسی نشانگان بیخوابی را گزارش کردند. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس یکراهه نشان داد گروهدرمانی شناختی رفتاری بر کاهش نشانگان بیخوابی در مرحله پسآزمون (01/0p<) و پیگیری (05/0p<) موثر است. بحث و نتیجهگیری: با توجه به شیوع بالای بیخوابی در زندانیان و اثربخشی درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی، انجام پژوهش­های بیشتر و ارائه خدمات روانشناختی در جهت کاهش نشانگان بیخوابی و عوامل زمینهساز آن ضروری بهنظر میرسد. واژه­های کلیدی :گروهدرمانی شناختی رفتاری، بیخوابی، زندانیان مرد
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1392/2/25