Talebi G, Bagherian-Sararoudi R, Rezaei Jamaloui H, Oreyzi H, Bagherian-Sararoudi P. The Effectiveness Of Emotional Schema Therapy On Hope And Illness Perception In Women With Breast Cancer: A Randomized Clinical Trial. RBS 2025; 23 (2) :371-381
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1884-fa.html
طالبی غلامرضا، باقریان سرارودی رضا، رضایی جمالویی حسن، عریضی حمیدرضا، باقریان سرارودی پگاه. اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر امیدواری و ادراک بیماری در زنان مبتلا به سرطان سینه: یک کارآزمایی بالینی. تحقیقات علوم رفتاری. 1404; 23 (2) :371-381
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1884-fa.html
1- استادیار روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی سلامت، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران.
2- استاد، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، گروه روانشناسی سلامت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دانشیار روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی سلامت، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران.
4- استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
5- اینترن پزشکی، مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (145 مشاهده)
زمینه و هدف: سرطان بهعنوان یکی از بیماریهای ناتوانکننده در جهان شناخته میشود که آثار روانشناختی آن برای بیمار و خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است. در این پژوهش به بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر امیدواری و ادراک بیماری زنان مبتلا به سرطان سینه پرداخته شده است.
مواد و روشها: روش پژوهش حاضر از نوع نیمهآزمایشی با گروه کنترل و مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان دچار سرطان سینه شهر اصفهان تشکیل دادند. تعداد ۳۶ نفر به روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان سیدالشهدا انتخاب شدند. از پرسشنامه امیدواری اسنایدر و پرسشنامه کوتاه ادراک بیماری جهت بررسی نتایج درمان استفاده شد. جلسات طرحواره درمانی هیجانی بر اساس طرحواره درمانی هیجانی لیهی با ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه امیدواری اسنایدر و فرم کوتاه پرسشنامه ادراک بیماری بود. جهت تحلیل دادهها از تحلیل واریانس اندازه_گیری_های مکرر با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۳ استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی در مرحله پسآزمون و پیگیری بر ادراک بیماری تأثیر معنیداری داشت (۰۵/۰p<). همچنین طرحواره درمانی هیجانی بر امیدواری در مرحله پسآزمون و پیگیری مؤثر بود (۰۵/۰p<).
نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی در مرحله پسآزمون و پیگیری بر ادراک بیماری تأثیر معنیداری داشت (۰۵/۰p<). همچنین طرحواره درمانی هیجانی بر امیدواری در مرحله پسآزمون و پیگیری مؤثر بود (۰۵/۰p<).
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/10/26 | پذیرش: 1404/8/13 | انتشار: 1404/6/10