دوره 23، شماره 2 - ( 6-1404 )
جلد 23 شماره 2 صفحات 219-204 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sistani F, Khayatan F, Yousefi Z. Investigating the Effectiveness of Schema Therapy on Attitude to Love and Perfectionism in Single women Reluctant to Marry.. RBS 2025; 23 (2) :204-219
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1802-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1802-fa.html
سیستانی فهیمه، خیاطان فلور، یوسفی زهرا. بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر نگرش به عشق و کمال گرایی در زنان مجرد بی رغبت به ازدواج. تحقیقات علوم رفتاری. 1404; 23 (2) :204-219
فهیمه سیستانی1 
، فلور خیاطان*2 
، زهرا یوسفی3
، فلور خیاطان*2 ، زهرا یوسفی3
1- دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ،F.khayatan@yahoo.com
3- استادیار، گروه مشاوره، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- دانشیار، گروه روانشناسی، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ،
3- استادیار، گروه مشاوره، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
چکیده: (1255 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از تغییرات و چالشهای اصلی و اساسی در جامعهی ایرانی گرایش به زندگی مجردی و رویگردانی از امر ازدواج و درواقع بیرغبتی به ازدواج است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر نگرش به عشق و کمالگرایی در زنان مجرد بیرغبت به ازدواج انجام شد.
مواد و روشها: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشجویان دختر دانشگاههای آزاد شهر اصفهان در سال 1402 بودند. افراد شرکتکننده در پژوهش بر اساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب شدند. تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار داده شدند (در هر گروه 15 نفر). سپس از هر دو گروه پیشآزمون گرفته شد، درنهایت گروه آزمایش طرحواره درمانی، طی 8 جلسه مداخله مربوط به خود را دریافت کرد، درحالیکه گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. دادهها با استفاده از پرسشنامه نگرش به عشق هندریک و هندریک (1998)، پرسشنامه کمالگرایی هیل و همکاران (2004) و پرسشنامه رغبت سنج ازدواج حیدری و همکاران (1383)، جمعآوری و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرمافزار SPSS نسخه 23 تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد طرحواره درمانی موجب کاهش کمالگرایی و بهبود نگرش به عشق در زنان مجرد بیرغبت به ازدواج گردید و اثرات درمان در مرحله پیگیری نیز باقی ماند.(F=9.95 and P<0.01)
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر میتوان از طرحواره درمانی جهت بهبود نگرش به عشق و کاهش کمالگرایی در زنان مجرد بیرغبت به ازدواج بهره گرفت
مواد و روشها: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانشجویان دختر دانشگاههای آزاد شهر اصفهان در سال 1402 بودند. افراد شرکتکننده در پژوهش بر اساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب شدند. تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و از طریق گمارش تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار داده شدند (در هر گروه 15 نفر). سپس از هر دو گروه پیشآزمون گرفته شد، درنهایت گروه آزمایش طرحواره درمانی، طی 8 جلسه مداخله مربوط به خود را دریافت کرد، درحالیکه گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. دادهها با استفاده از پرسشنامه نگرش به عشق هندریک و هندریک (1998)، پرسشنامه کمالگرایی هیل و همکاران (2004) و پرسشنامه رغبت سنج ازدواج حیدری و همکاران (1383)، جمعآوری و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرمافزار SPSS نسخه 23 تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد طرحواره درمانی موجب کاهش کمالگرایی و بهبود نگرش به عشق در زنان مجرد بیرغبت به ازدواج گردید و اثرات درمان در مرحله پیگیری نیز باقی ماند.(F=9.95 and P<0.01)
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش حاضر میتوان از طرحواره درمانی جهت بهبود نگرش به عشق و کاهش کمالگرایی در زنان مجرد بیرغبت به ازدواج بهره گرفت
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |