۱- استادیار، گروه روانشناسی سلامت، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، alifazeli.m@iums.ac.ir
۲- دانشجوی دکتری تخصصی مشاوره، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.
چکیده: (۱۲۳۴ مشاهده)
مقدمه و هدف: با افزایش پدیده طلاق و تغییرات اجتماعی، الگوهای ارتباطی زوجین تغییر یافته و کشف و شناسایی آن ها ضروری است. هدف از پژوهش حاضر واکاوی الگوهای ارتباطی زوجین در آستانه جدایی بود.
مواد و روشها: طرح پژوهش کیفی از نوع تحلیل مضمون (تحلیل تماتیک) و جامعهی شامل کلیه زوجین مراجعهکننده برای جدایی به مراکز مشاوره و دادگاههای خانواده در شهر اصفهان بودند که به روش نمونهگیری هدفمند و بر طبق ملاکهای ورود انتخاب شدند. این افراد با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته مورد بررسی قرار گرفتند و دادهها با ۱۲ مصاحبه به اشباع رسید. تجزیه و تحلیل دادهها مطابق با الگوی کلایزی انجام شد.
یافتهها: بعد ار تحلیل دادهها و کدگذاریهای آنها ۱۰۴ کد اولیه، ۱۷ کد محوری و ۳ کد اصلی استخراج شد. الگوی ارتباطی بیاعتنایی، الگوهای ارتباطی اجتنابی و الگوی ارتباطی پرخاشگرانه در کد اصلی و عدم توجه به دیگری، اهمیت نداشتن و نادیده گرفتن دیگری، عدم همراهی و همدلی، نداشتن فرصت باهم بودن، عدم مشارکت، ندادن فرصت به دیگری برای صحبت کردن، عدم بیان احساسات، فراموشی، سکوت، دلیل آوردن، محکوم کردن طرف مقابل، ذهنیتخوانی، مکانیسمهای جایگزین، استفاده از راههای کلامی و غیرکلامی نامناسب، مقایسه با دیگری، آزار و اذیت کردن طرف مقابل، عدم اعتماد در کد محوری طبقهبندی شدند.
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که الگوهای ارتباطی بیاعتنایی و اجتنابی و پرخاشگرانه هر کدام میتواند زمینهساز گرایش به طلاق در بین زوجین باشد توجه به مقولههای پژوهش حاضر میتواند بهمنظور پیشگیری از تعارضات زناشویی و کاهش نرخ طلاق موثر باشد
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1402/10/19 | پذیرش: 1402/11/30 | انتشار: 1402/11/10