logo
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۲ )                   جلد ۲۱ شماره ۳ صفحات ۵۰۰-۴۸۵ | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salakhpour Z, Sodani M, Homaei R, Shahbazei M. Comparison of the Effectiveness of Emotion Regulation Training and Compassion-Based Therapy on Psychological Symptoms and Risky Behavior in Children Labor. RBS 2023; 21 (3) :485-500
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1591-fa.html
سلاخ پور زینب، سودانی منصور، همائی رضوان، شهبازی مسعود. مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و درمان شفقت‌محور بر نشانگان روانشناختی و رفتار خطرپذیر در کودکان کار. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۴۰۲; ۲۱ (۳) :۴۸۵-۵۰۰

URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۱۵۹۱-fa.html


۱- دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
۲- استاد گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. ، sodani_m@scu.ac.ir
۳- استادیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
۴- استادیار گروه مشاوره، واحد مسجد سلیمان، دانشگاه آزاد اسلامی، مسجد سلیمان، ایران
چکیده:   (۱۰۷۹ مشاهده)
مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان و درمان شفقت­محور بر نشانگان روانشناختی و رفتار خطرپذیر در کودکان کار می باشد.
مواد و روش‌­ها: روش پژوهش، نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش- آزمون- پس- آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه­ی آماری این پژوهش را کلیه کودکان کار شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ تشکیل داد که برای گردآوری اطلاعات از این جامعه، ۴۵ نفر از این کودکان (در فاصله سنی ۱۲ الی ۱۷) با استفاده از مصاحبه تشخیصی و شفاهی غربال­گری و به صورت هدفمند انتخاب شدند و بعد از همسان سازی بر اساس ویژگی‏های جمعیت شناختی به روش زوج و فرد و به صورت گمارش تصادفی در ۳ گروه ۱۵ نفره، (گروه آزمایش با آموزش تنطیم هیجان (۱۵ نفر)، گروه آزمایش با درمان شفقت محور (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. در ابتدا همه شرکت­کنندگان مقیاس افسردگی-اضطراب- تنیدگی (لاویبوند و لاویبوند، ۱۹۹۵) و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (زاده‌محمدی و همکاران، ۱۳۹۰) را تکمیل نمودند سپس آزمودنی­های گروه‌­های آزمایش تحت آموزش تنظیم هیجان و درمان شفقت­محور قرار گرفتند، درحالی آزمودنی­‌های گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. پس از اجرای مداخله ها بار دیگر همه آزمودنی­ها پرسشنامه­های پژوهش را تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیر  و تک متغیری استفاده شد.
یافته­‌ها: نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان و درمان شفقت محور بر نشانگان روان­شناختی و رفتار خطرپذیر مؤثر می باشد (۰۵/۰p) و در نتیجه این مداخله ها می­تواند باعث کاهش نشانگان روان­شناختی و رفتار خطرپذیر در کودکان کار گردند. به علاوه نتایج آزمون های تعقیبی نشان داد که آموزش تنظیم هیجان در مقایسه با درمان شفقت محور بر کاهش رفتار خطرپذیر در کودکان کار اثرگذاری بیشتری داشته است (۰۵/۰p).
نتیجه‌­گیری: به نظر می­رسد که هردو به یک اندازه بر متغیرهای پژوهش اثرگذار هستند؛ هرچند که در مرحله پیگیری آموزش تنظیم هیجان اثر ماندگارتری داشته است.
متن کامل [PDF 693 kb]   (۳۳۷ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/5/30 | پذیرش: 1402/8/22 | انتشار: 1402/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.