دوره 7، شماره 2 - ( 11-1388 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
اميدي ع, محمدخاني پ, دولتشاهي ب, پورشهباز ع. Efficacy of Mindfulness Based Cognitive Therapy and Traditional Cognitive Behavior Therapy in reduction of memory over generalization inpatients with Major Depressive Disorder in 2007. RBS 2010; 7 (2)
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-159-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-159-fa.html
امیدی عبدالله، محمدخانی پروانه، دولتشاهی بهروز، پورشهباز عباس. اثر بخشی درمان ترکیبی حضور ذهن مبتنی بر درمان شناختی و درمان رفتاری - شناختی بر کاهش تعمیم پذیری بیش از حد حافظه بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی. تحقیقات علوم رفتاری. 1388; 7 (2)
1- دانشیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، تهران
2- استادیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، تهران
2- استادیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، تهران
چکیده: (2266 مشاهده)
زمینه و هدف : افراد افسرده در پیگردی رویدادهای خاص از حافظه دچار مشکل هستند و بیشتر به اطلاعات کلی‌تر می‌پردازند. این مطالعه به ارزیابی اثر بخشی ترکیب روش حضور ذهن مبتنی بر درمان شناختی و درمان رفتاری- شناختی سنتی در کاهش تعمیم پذیری بیش از حد بیماران دارای اختلال افسردگی در سال 1387 انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش کار آزمایی بالینی با انتخاب تصادفی انجام شد. از بین بیماران مراکز مشاوره دانشگاه تهران، دانشگاه شاهد و کلینیک توان‌بخشی صبا تعداد 90 بیمار از بین 160 پرونده فعال روان‌پزشکی به طور تصادفی ساده با معیارهای تشخیصی DSM-IV، که برای اختلال افسردگی اساسی تحت درمان بودند، انتخاب شدند. سپس بیماران به طور تصادفی به سه گروه 30 نفره شامل گروه ترکیبی، درمان رفتاری- شناختی و درمان متداول (TAU) تقسیم شدند. در دو مرحله پیش آزمون و پس‌آزمون با استفاده از مصاحبه بالینی ساختار یافته برای DSM-IV، آزمون حافظه سرگذشتی و آزمون بک II ارزیابی شد. نتایج به دست آمده با تحلیل کوواریانس و آزمون‌های تعقیبی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان ترکیبی اثر معنی‌داری در افزایش حافظه اختصاصی و مقوله‌ای داشت، به عبارت دیگر بیماران این گروه تعمیم پذیری کمتری در فراخوانی خاطرات از حافظه نشان دادند. همچنین درمان‌های ترکیبی و CBT کاهش معنی‌داری را در نمرات بک II در طول مطالعه باعث می‌شدند. نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن است که عناصری از درمان شناختی- رفتاری در ترکیب با روش حضور ذهن مبتنی بر درمان شناختی می‌تواند در پردازش اطلاعات حافظه سرگذشتی و میزان افسردگی بیماران مبتلا به افسردگی اساسی مفید باشد. واژه‌های کلیدی: حضور ذهن مبتنی بر درمان شناختی، درمان رفتاری- شناختی، اختلال افسردگی اساسی، تعمیم پذیری بیش از حد، حافظه سرگذشتی.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |