۱- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
۲- - مربی گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
۳- کارشناسی روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
چکیده: (۲۲۳۲ مشاهده)
زمینه و هدف : مطالعات در حیطه روانشناسی اخلاق به دنبال یافتن سیستمهای شناختی و هیجانی تعیین کننده در قضاوت اخلاقی هستند. هدف این پژوهش نیز تعیین تأثیر القای هیجانی بر زمان پاسخ به داستانهای اخلاقی بود. مواد و روشها: مطالعه انجام شده از نوع علی- مقایسهای بود و بر روی 85 نفر دانشجوی 25-18 ساله مقطع کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی، که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. به منظور سنجش قضاوت اخلاقی از 2 داستان شخصی و غیر شخصی و به منظور القای هیجانی از سه دسته تصاویر با بار هیجانی مثبت، منفی و خنثی استفاده شد. این پژوهش در 5 مرحله، 3 مرحله جهت سنجش قضاوت اخلاقی و 2 مرحله جهت القای هیجانی، انجام گرفت. سپس یافتهها با آزمون واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: دادههای به دست آمده نشان داد که تفاوت زمان واکنش به داستانهای شخصی در مرحله اول و سوم (01/0 P <) و همچنین مرحله اول و پنجم (026/0 P <) معنیدار بود، اما این تفاوت در مورد داستانهای غیر شخصی معنیدار نمیباشد. همچنین یافتهها بیانگر افزایش میانگین زمان واکنش به داستانهای قضاوت اخلاقی پس از القای هیجانی منفی است. نتیجهگیری: به نظر میرسد که تأثیر عوامل محیطی بر تصمیم گیریها به خصوص تصمیم گیریهای اخلاقی به نوع هیجانهای القاء شده و جنس تصمیم گیریهای هیجانی و شناختی بستگی دارد. واژههای کلیدی: داستانهای اخلاقی شخصی و غیر شخصی، قضاوت اخلاقی، القای هیجانی، پاسخهای سودگرایانه، دانشجو
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1388/11/26