دوره 20، شماره 4 - ( 12-1401 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 745-730 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fatemi M S, Choobforoushzadeh A, Bahrami M. Effectiveness of Mindfulness-Based Stress Reduction Program on Reducing Psychosomatic Symptoms and Test Anxiety in the University Entrance Exam Candidates. RBS 2023; 20 (4) :730-745
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1446-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1446-fa.html
فاطمی مریم سادات، چوب فروش زاده آزاده، بهرامی محبوبه. اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر کاهش علائم روانتنی و اضطراب امتحان دانشآموزان کنکوری. تحقیقات علوم رفتاری. 1401; 20 (4) :730-745
1- دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره مدرسه، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، ایران.
2- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران. ،azadechoobforoush@ardakan.ac.ir
3- استادیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران. ،
3- استادیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (1497 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی بر کاهش علائم روانتنی و اضطراب امتحان دانشآموزان کنکوری بود.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشآموزان دختر سال دوازدهم مقطع متوسطه بخش بن رود استان اصفهان در سال تحصیلی (99-1400) بودند که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و بین دانشآموزانی که نمرات اضطراب بالایی داشتند (1 انحراف معیار بالاتر از میانگین) تعداد 12 نفر بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و تعداد 12 نفر بهصورت تصادفی در گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت مداخله برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفت. گروه شاهد هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامههای اضطراب امتحان TAI (ابوالقاسمی و همکاران، 1385) و شکایات روانتنی (تاکاتا و ساکاتا، 2004) استفاده شده است. دادههای جمعآوریشده با استفاده از روشهای آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. شرکتکنندگان اجازه داشتند هرزمان که مایل بودند از پژوهش خارج شوند. فرم رضایتنامه آگاهانه توسط افراد قبل از شروع مطالعه تکمیل شده است.
یافتهها: نتایج تحلیل آنکوا نشان داد که مداخله آزمایشی توانسته است بهطور معناداری سبب کاهش اضطراب امتحان (001/0>P) و کاهش علائم روانتنی (001/0>P) در دانشآموزان گروه آزمایش شود.
نتیجهگیری: باتوجهبه یافتهها میتوان نتیجه گرفت که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی توانسته تأثیر مثبتی در کاهش اضطراب امتحان و کاهش علائم روانتنی در دانشآموزان کنکوری داشته باشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانشآموزان دختر سال دوازدهم مقطع متوسطه بخش بن رود استان اصفهان در سال تحصیلی (99-1400) بودند که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و بین دانشآموزانی که نمرات اضطراب بالایی داشتند (1 انحراف معیار بالاتر از میانگین) تعداد 12 نفر بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و تعداد 12 نفر بهصورت تصادفی در گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت مداخله برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی قرار گرفت. گروه شاهد هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامههای اضطراب امتحان TAI (ابوالقاسمی و همکاران، 1385) و شکایات روانتنی (تاکاتا و ساکاتا، 2004) استفاده شده است. دادههای جمعآوریشده با استفاده از روشهای آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. شرکتکنندگان اجازه داشتند هرزمان که مایل بودند از پژوهش خارج شوند. فرم رضایتنامه آگاهانه توسط افراد قبل از شروع مطالعه تکمیل شده است.
یافتهها: نتایج تحلیل آنکوا نشان داد که مداخله آزمایشی توانسته است بهطور معناداری سبب کاهش اضطراب امتحان (001/0>P) و کاهش علائم روانتنی (001/0>P) در دانشآموزان گروه آزمایش شود.
نتیجهگیری: باتوجهبه یافتهها میتوان نتیجه گرفت که برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی توانسته تأثیر مثبتی در کاهش اضطراب امتحان و کاهش علائم روانتنی در دانشآموزان کنکوری داشته باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |