دوره 20، شماره 4 - ( 12-1401 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 621-609 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sabzehali F, Aghaee Khajelangi H, Mojahed A, Bakhshani N M. Effectiveness of Group Therapy of Psychodrama on Reduce the Symptoms of Separation Anxiety Disorder in Children Aged 5 to 9 Years in Zahedan. RBS 2023; 20 (4) :609-621
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1412-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1412-fa.html
سبزه علی فهیمه، آقائی خواجه لنگی حسن، مجاهد عزیزالله، بخشانی نور محمد. اثربخشی درمان گروهی سایکودراما بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی کودکان 9-5 ساله شهر زاهدان. تحقیقات علوم رفتاری. 1401; 20 (4) :609-621
1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، m.s.f.s.psychology@gmail.com
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
3- دانشیار، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
4- استاد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت کودکان و نوجوان، پژوهشکده علوم سلولی، مولکولی در بیماریهای عفونی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
3- دانشیار، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
4- استاد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت کودکان و نوجوان، پژوهشکده علوم سلولی، مولکولی در بیماریهای عفونی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده: (1476 مشاهده)
زمینه و هدف: اختلال اضطراب جدایی یکی از اولین و شایعترین اختلالات روانی در کودکان هست؛ بنابراین انجام مداخلات درمانی جهت کاهش این اختلال دارای اهمیت است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان گروهی سایکودراما بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی کودکان 9-5 بود.
مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون، همراه پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش، کلیه کودکان 9-5 ساله مبتلابه اختلال اضطراب جدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی 99-98 بود. برای انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای دومرحلهای و بهصورت در دسترس 30 کودک انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش،7 جلسه ۹۰ دقیقهای، درمان گروهی سایکودراما را دریافت کرده و بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای اجرا نگردید. در پایان جلسات آموزشی-درمانی پسآزمون اجرا و پس از یک ماه هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس نسخه والدین (SCAS-P) و پرسشنامه علائم مرضی نسخه والدین (CSI-4) بود. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS 22 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تحلیل یافتهها نشان داد که علائم اضطراب جدایی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معناداری را نشان داد (01/0 P≤).
نتیجهگیری: از درمان گروهی سایکودراما جهت کاهش علائم اضطراب جدایی کودکان 9-5 ساله شهر زاهدان میتوان استفاده نمود و این رویکرد درمانی برای این جمعیت قابلیت کاربرد دارد.
مواد و روشها: طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون، همراه پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش، کلیه کودکان 9-5 ساله مبتلابه اختلال اضطراب جدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی 99-98 بود. برای انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای دومرحلهای و بهصورت در دسترس 30 کودک انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش،7 جلسه ۹۰ دقیقهای، درمان گروهی سایکودراما را دریافت کرده و بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای اجرا نگردید. در پایان جلسات آموزشی-درمانی پسآزمون اجرا و پس از یک ماه هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس نسخه والدین (SCAS-P) و پرسشنامه علائم مرضی نسخه والدین (CSI-4) بود. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS 22 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تحلیل یافتهها نشان داد که علائم اضطراب جدایی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معناداری را نشان داد (01/0 P≤).
نتیجهگیری: از درمان گروهی سایکودراما جهت کاهش علائم اضطراب جدایی کودکان 9-5 ساله شهر زاهدان میتوان استفاده نمود و این رویکرد درمانی برای این جمعیت قابلیت کاربرد دارد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |