دوره 20، شماره 4 - ( 12-1401 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 633-622 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghadimi Bavil Olyayi N, Khanjani Z, Hashemi T. Comparing the Level of Risk-Taking, Sensation–Seeking and Impulsivity of Adolescent Girls and Boys Based on the Level of Influence of Peers. RBS 2023; 20 (4) :622-633
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1409-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1409-fa.html
قدیمی باویل علیائی نگار، خانجانی دکتر زینب، هاشمی دکتر تورج. مقایسه ریسکپذیری، هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دختر و پسر براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان. تحقیقات علوم رفتاری. 1401; 20 (4) :622-633
1- استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، negarghadimi2426@gmail.com
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (1891 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ریسکپذیری، هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دختر و پسر براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهشی از نوع بنیادی بوده و با توجه به روش جمع‌آوری داده‌ها از نوع توصیفی و تحقیقات علی– مقایسه‌ای بود. به‌منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان کلیه نوجوانان 14-18 ساله شهر تبریز، نمونه‌ای به حجم 327 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان (1)، مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (2)، مقیاس هیجان‌خواهی آرنت (3) و پرسشنامه تکانشگری بارات ویرایش یازدهم (4) استفاده شد. همچنین داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-26 تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی چند متغیره نشان داد که میزان ریسکپذیری نوجوانان براساس تأثیرپذیری از همسالان نسبت به گروه مقاوم در برابر تأثیر همسالان بیشتر است. همچنین میزان ریسکپذیری پسرها نسبت به دخترها براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان بیشتر است. اما در مورد هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دختر و پسر براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان تفاوتی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که همسالان تأثیر بالایی بر روی ریسکپذیری، هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دارند، لذا پیشنهاد می‌شود که با برگزاری کلاس های آموزشی برای نوجوانان و خانواده‌های ایشان در مورد اهمیت دوستی‌های دوران نوجوانی و تأثیر دوستی در این دوران بر رفتارهای پرخطر اقدامات پیشگیرانه در این زمینه صورت گیرد.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهشی از نوع بنیادی بوده و با توجه به روش جمع‌آوری داده‌ها از نوع توصیفی و تحقیقات علی– مقایسه‌ای بود. به‌منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان کلیه نوجوانان 14-18 ساله شهر تبریز، نمونه‌ای به حجم 327 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان (1)، مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (2)، مقیاس هیجان‌خواهی آرنت (3) و پرسشنامه تکانشگری بارات ویرایش یازدهم (4) استفاده شد. همچنین داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-26 تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی چند متغیره نشان داد که میزان ریسکپذیری نوجوانان براساس تأثیرپذیری از همسالان نسبت به گروه مقاوم در برابر تأثیر همسالان بیشتر است. همچنین میزان ریسکپذیری پسرها نسبت به دخترها براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان بیشتر است. اما در مورد هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دختر و پسر براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان تفاوتی مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که همسالان تأثیر بالایی بر روی ریسکپذیری، هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دارند، لذا پیشنهاد می‌شود که با برگزاری کلاس های آموزشی برای نوجوانان و خانواده‌های ایشان در مورد اهمیت دوستی‌های دوران نوجوانی و تأثیر دوستی در این دوران بر رفتارهای پرخطر اقدامات پیشگیرانه در این زمینه صورت گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |