دوره 20، شماره 4 - ( 12-1401 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 598-587 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kamali shervedani S, Abedi M R, Naghavi A. Comparison of the Effect of Tele-Hope Based Counseling and Coaching on Post-Traumatic Growth, Life Satisfaction and Happiness of Patients with COVID-19 in Quarantine Conditions. RBS 2023; 20 (4) :587-598
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1376-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1376-fa.html
کمالی شرودانی سودابه، عابدی محمدرضا، نقوی اعظم. مقایسه تأثیر مداخلات از راه دور مشاورهای و مربیگری بر مبنای امید بر رشد پس از سانحه، رضایت از زندگی و شادکامی مبتلایان به ویروس کووید-19 در شرایط قرنطینه. تحقیقات علوم رفتاری. 1401; 20 (4) :587-598
1- کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- استاد، گروه مشاوره، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ،m.r.abedi@edu.ui.ac.ir
3- دانشیار، گروه مشاوره، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
2- استاد، گروه مشاوره، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ،
3- دانشیار، گروه مشاوره، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (803 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر بهمنظور مقایسه تأثیر مداخلات از راه دور مشاورهای و مربیگری بر مبنای امید بر رشد پس از سانحه، رضایت از زندگی و شادکامی مبتلایان به ویروس کووید-19 در شرایط قرنطینه در استان اصفهان (18 سال به بالا) انجام شد.
مواد و روشها: این پژوهش بهصورت نیمه آزمایشی بوده و در آن از روش نمونهگیری در دسترس با گمارش تصادفی استفاده شده است. بدین منظور 43 نفر از افراد مبتلا به بیماری کووید-19 در سه گروه مداخله مربیگری بر مبنای امید (14 نفر)، مشاوره بر مبنای امید (14 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارش تصادفی شده و پس از تکمیل پرسشنامههای مربوط به شادکامی، رضایت از زندگی و رشد پس از سانحه در مرحلهی پیشآزمون، مداخله مربیگری بر مبنای امید طی 8 جلسه به مدت 60 دقیقه و مداخله مشاوره بر مبنای امید نیز طی 8 جلسه به مدت 60 دقیقه در دو گروه آزمایش اعمال شد. پس از پایان مداخله پسآزمون تکمیل گردید و نتایج با استفاده از آزمون مانکوا و آزمونهای تعقیبی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که هر دو مداخله از راه دور مشاوره و مربیگری بر مبنای امید در مقایسه با گروه کنترل بر رشد پس از سانحه، رضایت از زندگی و شادکامی مبتلایان به کووید -19 بهطور معناداری تأثیرگذار است. بااینحال تفاوت معناداری بین متغیرهای پژوهش در دو گروه مشاوره و مربیگری وجود نداشت و هر دو مداخله به یک میزان اثربخش بوده است (05/0>P).
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت مداخلههای از راه دور امید محور در شرایط بحرانی، چنین مداخلاتی جهت افزایش رشد پس از سانحه، رضایت از زندگی و شادکامی بیمارانی که امکان مراجعه حضوری ندارند توصیه میشود.
مواد و روشها: این پژوهش بهصورت نیمه آزمایشی بوده و در آن از روش نمونهگیری در دسترس با گمارش تصادفی استفاده شده است. بدین منظور 43 نفر از افراد مبتلا به بیماری کووید-19 در سه گروه مداخله مربیگری بر مبنای امید (14 نفر)، مشاوره بر مبنای امید (14 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) گمارش تصادفی شده و پس از تکمیل پرسشنامههای مربوط به شادکامی، رضایت از زندگی و رشد پس از سانحه در مرحلهی پیشآزمون، مداخله مربیگری بر مبنای امید طی 8 جلسه به مدت 60 دقیقه و مداخله مشاوره بر مبنای امید نیز طی 8 جلسه به مدت 60 دقیقه در دو گروه آزمایش اعمال شد. پس از پایان مداخله پسآزمون تکمیل گردید و نتایج با استفاده از آزمون مانکوا و آزمونهای تعقیبی مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که هر دو مداخله از راه دور مشاوره و مربیگری بر مبنای امید در مقایسه با گروه کنترل بر رشد پس از سانحه، رضایت از زندگی و شادکامی مبتلایان به کووید -19 بهطور معناداری تأثیرگذار است. بااینحال تفاوت معناداری بین متغیرهای پژوهش در دو گروه مشاوره و مربیگری وجود نداشت و هر دو مداخله به یک میزان اثربخش بوده است (05/0>P).
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت مداخلههای از راه دور امید محور در شرایط بحرانی، چنین مداخلاتی جهت افزایش رشد پس از سانحه، رضایت از زندگی و شادکامی بیمارانی که امکان مراجعه حضوری ندارند توصیه میشود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |