دوره 20، شماره 1 - ( 2-1401 )
جلد 20 شماره 1 صفحات 22-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soltani M, fateehizade M. The Effectiveness of Compassion-Focused Therapy on Love Trauma Syndrome (Single Case). RBS 2022; 20 (1) :9-22
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1216-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1216-fa.html
سلطانی مینا، فاتحی زاده مریم. اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان ضربه عشق (مطالعه موردی). تحقیقات علوم رفتاری. 1401; 20 (1) :9-22
1- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد دانشگاه اصفهان، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ،m.fatehizade@edu.ui.ac.ir
2- استاد دانشگاه اصفهان، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران. ،
چکیده: (2374 مشاهده)
زمینه و هدف: روابط عاشقانه یک تجربه جهانی مشترک در میان انسان‌ها است، بااین‌وجود بسیاری از افراد قطع رابطه عاشقانه را تجربه می‌کنند و ممکن است پس از پایان رابطه عاشقانه، دچار رنج گردند، هدف پژوهش حاضر، اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان ضربه عشق بود.
مواد و روش‌ها: روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع مطالعات موردی بود، بدین منظور سه شرکت‌کنندۀ دختر باتجربۀ قطع رابطۀ عاشقانه به شیوه نمونه‌گیری هدفمند در شهر اصفهان انتخاب و تحت درمان فردی متمرکز بر شفقت در طی هشت جلسۀ ۹۰ دقیقه‌ای قرار گرفتند. شرکت‌کننده‌ها در مراحل درمان (خط پایه، مداخله و پیگیری)، به پرسش‌‌نامۀ نشانگان ضربه عشق دهقانی (۱۳۸۹) همچنین در مرحلۀ پیش از درمان، به پرسش‌‌نامۀ ضربۀ عشق رأس (۱۹۹۹) و پرسش‌‌نامۀ MMPI-۲RF پاسخ دادند و مورد مصاحبۀ بالینی قرار گرفتند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری و شاخص تغییر پایه و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد، میزان بهبودی نشانگان ضربه عشق در مرحلۀ پس از مداخله و پیگیری به ترتیب در شرکت‌کنندۀ اول، ۹۵% و ۵۰%، شرکت‌کنندۀ دوم ۵۰% و ۳۱% و شرکت‌کنندۀ سوم، ۱۶% و ۴۱% بود. درصد بهبودی کلی برای هر سه شرکت‌کننده ۵۵% و ۴۱% بود. این مقدار موفقیت خوب درمان در کوتاه‌مدت و موفقیت متوسط در بلندمدت به‌حساب می‌آید.
نتیجه‌گیری: می‌توان گفت درمان متمرکز بر شفقت با پرورش موضعی شفقت‌ورزانه این فرصت را فراهم می‌آورد که مراجعان با حضور کامل نسبت به تجربه‌های دردناک خویشتن، فرایند بهبودی را سپری کنند. نتایج پژوهش می‌تواند مورداستفاده روان‌‌شناسان و مشاوران قرار گیرد.
مواد و روش‌ها: روش این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع مطالعات موردی بود، بدین منظور سه شرکت‌کنندۀ دختر باتجربۀ قطع رابطۀ عاشقانه به شیوه نمونه‌گیری هدفمند در شهر اصفهان انتخاب و تحت درمان فردی متمرکز بر شفقت در طی هشت جلسۀ ۹۰ دقیقه‌ای قرار گرفتند. شرکت‌کننده‌ها در مراحل درمان (خط پایه، مداخله و پیگیری)، به پرسش‌‌نامۀ نشانگان ضربه عشق دهقانی (۱۳۸۹) همچنین در مرحلۀ پیش از درمان، به پرسش‌‌نامۀ ضربۀ عشق رأس (۱۹۹۹) و پرسش‌‌نامۀ MMPI-۲RF پاسخ دادند و مورد مصاحبۀ بالینی قرار گرفتند. داده‌ها به روش ترسیم دیداری و شاخص تغییر پایه و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد، میزان بهبودی نشانگان ضربه عشق در مرحلۀ پس از مداخله و پیگیری به ترتیب در شرکت‌کنندۀ اول، ۹۵% و ۵۰%، شرکت‌کنندۀ دوم ۵۰% و ۳۱% و شرکت‌کنندۀ سوم، ۱۶% و ۴۱% بود. درصد بهبودی کلی برای هر سه شرکت‌کننده ۵۵% و ۴۱% بود. این مقدار موفقیت خوب درمان در کوتاه‌مدت و موفقیت متوسط در بلندمدت به‌حساب می‌آید.
نتیجه‌گیری: می‌توان گفت درمان متمرکز بر شفقت با پرورش موضعی شفقت‌ورزانه این فرصت را فراهم می‌آورد که مراجعان با حضور کامل نسبت به تجربه‌های دردناک خویشتن، فرایند بهبودی را سپری کنند. نتایج پژوهش می‌تواند مورداستفاده روان‌‌شناسان و مشاوران قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |