1- کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران. 2- گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران. ، mansoury_am@yahoo.com
چکیده: (1336 مشاهده)
زمینه و هدف:اختلال پرخوری یکی از شایعترین اختلالهای خوردن است. عوامل متعددی ازجمله پرخاشگری، نشخوار فکری، خشم و نشخوار خشم با اختلال پرخوری مرتبط هستند. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوار خشم و پرخاشگری مردان مبتلا به اختلال پرخوری بود. مواد و روشها:این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن را کلیه مردان مبتلا به اختلال پرخوری عضو انجمن پرخوران گمنام شهر مشهد در سال 99- 1398 تشکیل داد. بیستوچهار نفر از مردان مبتلا به اختلال پرخوری به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. شرکتکنندگان بهتصادف در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای هر دو گروه پیشآزمون با استفاده از مقیاس نشخوار خشم و پرسشنامه پرخاشگری اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه بهصورت هفتهای 1 جلسه 120 دقیقهای تحت طرحواره درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچگونه مداخلهای را دریافت نکردند. برای هر دو گروه مجدداً پسآزمون انجام و نتایج از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. یافتهها:نتایج بیانگر این بود که طرحواره درمانی باعث کاهش نشخوار خشم و پرخاشگری در افراد مبتلا به اختلال پرخوری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل میشود (01/0>p). نتیجهگیری:نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد میکند که درمانگران میتوانند از این روش درمانی برای کاهش نشخوار خشم و پرخاشگری افراد مبتلا به اختلال پرخوری استفاده کنند.
Hassanzadeh M R, Mansouri A. Effectiveness of Schema Therapy on Anger Rumination and Aggression in Men with Binge Eating Disorder. RBS 2022; 20 (1) :1-8 URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-1114-fa.html
حسن زاده محمدرضا، منصوری احمد. اثربخشی طرحواره درمانی بر نشخوار خشم و پرخاشگری در مردان مبتلا به اختلال پرخوری. تحقیقات علوم رفتاری. 1401; 20 (1) :1-8