علی محمودیان، زهرا معماری نسب، بهاره فرخی، پرویز صباحی، دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی روانشناختی در رابطه بین سبکهای دلبستگی و آشفتگی روانشناختی در دوران شیوع ویروس کووید-۱۹ انجام شد. مواد و روش‌ها:طرح پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شهر تهران بود که خود و یا اعضای درجه اول خانواده خود حداقل یک‌بار سابقه ابتلا به ویروس کووید-۱۹ را بین ماه‌های اسفند ۱۳۹۹ تا آبان ۱۴۰۰ را داشتند که از این میان تعداد ۳۸۴ نفر به‌صورت در دسترس و از طریق فضای مجازی به پرسشنامه‌های مقیاس سرسختی روانشناختی لانگ و گولت (LGHS)، مقیاس سبک دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (RAAS) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۴۲) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش‌های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و به‌وسیله‌ی نرم‌افزارهای SPSSو AMOSمورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد سبکهای دلبستگی اثر مستقیم و معناداری بر سرسختی روانشناختی دارد، سبکهای دلبستگی و سرسختی روانشناختی اثر مستقیم و معناداری بر آشفتگی روانشناختی داشته و همچنین نقش واسطه‌ای سرسختی روانشناختی بین سبکهای دلبستگی و آشفتگی روانشناختی معنادار است. نتیجه‌گیری:در دوران شیوع کووید-۱۹، سبکهای دلبستگی و سرسختی روانشناختی به‌طور مستقیم بر آشفتگی روانشناختی تأثیر داشته و سرسختی روانشناختی در رابطه بین سبکهای دلبستگی و آشفتگی روانشناختی نقش واسطه‌ای را ایفا می‌کند.
الهه کریمی، فهیمه نامدارپور، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:رضایت زناشویی در دهه دوم زندگی از اهمیت بالای برخوردار است. از همین رو پژوهش حاضر با هدف بررسی معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگیهای شخصیتی (FFI-NEO) و سبکهای دلبستگی بر اساس نقش میانجیگرانه خودشفقتی در میان زوجین دهه دوم زندگی انجام شد. مواد و روش‌ها:روش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین شهر اصفهان بودند که در دهه دوم زندگی مشترک خود به سر می‌بردند. حجم نمونه نیز بر اساس فرمول کوکران ۳۸۴ زوج (۷۶۸ نفر) مشخص و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. دادهها از طریق پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹)، پرسشنامه پنج عاملی شخصیت کاستا و مک‌کرا (۱۹۹۷)، پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان هزن و شیور (۱۹۸۷) و پرسشنامه شفقت نف (۲۰۰۳) گردآوری و با نرم‌افزار PLS تحلیل شدند. یافته‌ها:نتایج نشان داد معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگیهای شخصیتی (FFI-NEO) و سبکهای دلبستگی بر اساس نقش میانجیگرانه خودشفقتی قابل پیشبینی است. دیگر یافته پژوهش نشان داد معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس ویژگیهای شخصیتی (FFI-NEO) بر اساس نقش میانجیگرانه خودشفقتی قابل پیشبینی است. نهایتاً معادله ساختاری رضایت زناشویی بر اساس سبکهای دلبستگی بر اساس نقش میانجیگرانه خودشفقتی قابل پیشبینی است. نتیجه‌گیری:به نظر می‌رسد خودشفقتی می‌تواند باعث تأثیر در رضایت زناشویی شود و از طرفی دیگر نیز ویژگیهای شخصیتی مطلوب و سبک دلبستگی ایمن می‌تواند رضایت زناشویی را افزایش دهد.
