دوره 16، شماره 4 - ( 3-1397 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 516-508 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد، روان‌شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کیش، کیش، ایران. ، shirinha36@yahoo.com
2- کارشناسی ارشد، روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده:   (2265 مشاهده)

زمینه و هدف: رویکرد درمانی یکپارچه یک رویکرد شناختی رفتاری متمرکز بر هیجان است. هدف اصلی آن فرآیندهای هیجانی است و برای اختلالاتی با مؤلفه‌های هیجانی قوی قابل‌اجرا است. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر تنظیم هیجان بر راهبردهای نظم دهی شناختی هیجانی (Cognitive emotion regulation strategies) و ناگویی هیجانی (Alexithymia) در بیماران مبتلا به نارسایی عروق کرونر قلب (Coronary Heart Disease یا CHD) بود.

مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به CHD مراجعه‌کننده به مرکز قلب تهران در بین ماه‌های خرداد تا مرداد 1395 بود. از این تعداد 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری داوطلبانه در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (Toronto Alexithymia Scale یا TAS-20) و پرسشنامه راهبردهای نظم دهی شناختی هیجانی (Cognitive Emotion Regulation Questionnaire یا CERQ) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) و همچنین به کمک نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 22 صورت گرفت.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مداخله مبتنی بر تنظیم هیجان بر راهبردهای نظم دهی شناختی هیجانی مثبت (19/11=F، 004/0>p) و منفی (83/7=F، 02/0>p) و همچنین ناگویی هیجانی (87/10=F، 006/0>p) در بیماران مبتلا به CHD تأثیرگذار است.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده اثربخشی مداخله مبتنی بر تنظیم هیجان برگرفته از روش درمانی یکپارچه بر راهبردهای نظم دهی شناختی هیجانی و ناگویی هیجانی بیماران مبتلا به CHD است. نتایج پژوهش حاضر می‌تواند به پژوهش گران و درمانگران حیطه ناگویی هیجانی در زمینه عوامل تأثیرگذار بر آن در بیماران مبتلا به CHD کمک‌کننده باشد.

متن کامل [PDF 580 kb]   (502 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.