زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorders) در تمام نقاط دنیا رو به افزایش است به‌طوری‌که در سال ۲۰۱۸ در هر ۵۹ نفر ۱ نفر مبتلا به اوتیسم گزارش شده است. با توجه به اهمیت رفتار انطباقی برای کارکرد روزمره در خانه و مدرسه و نیز هزینه‌های اجتماعی و مراقبت در طول عمر این افراد، اهمیت تشخیص زودهنگام اوتیسم برجسته می‌شود و بدین‌وسیله بهبود رفتارشناختی، تطبیقی و کاهش شدت اوتیسم صورت می‌پذیرد.

مواد و روش‌ها: نمونه شامل ۱۷۰ نفر متشکل از ۱۰۰ کودک اوتیسم و ۷۰ کودک سالم و شاداب بود. با استفاده از شبکه عصبی چندلایه پرسپترون، یک سیستم پشتیبانی از تصمیم بالینی برای پیش‌بینی اوتیسم بر اساس نشانه‌ها و علائم طراحی شد.

یافته‌ها: میانگین صحت شبکه عصبی طراحی‌شده پس از ۱۰ بار اجرا ۱۱/۹۶ درصد بود. درنتیجه سیستم طراحی‌شده با دقت مناسبی می‌تواند دستیار و پشتیبان قابل‌اعتمادی برای متخصصین این حوزه در تشخیص کودکان اوتیسم از سالم باشد.

نتیجه‌گیری: میانگین سن تشخیص اوتیسم در ۴ سال و ۴ ماهگی (۵۲ ماهگی) است به‌طوری‌که با جنسیت، نژاد و قومیت تفاوت معنی‌داری نمی‌کند. بنابراین طراحی سیستم پشتیبانی تصمیم بالینی در این مطالعه برای رنج سنی ۳ تا ۶ سال می‌تواند به‌عنوان یک ابزار غربالگری مهم، ضروری و قابل‌اعتماد به‌منظور جلوگیری از تأخیر در تشخیص و مداخله زودهنگام مورد استفاده قرار گیرد.