دوره 16، شماره 3 - ( 11-1397 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 271-264 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، p.nilforooshan@edu.ui.ac.ir
2- استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:   (2928 مشاهده)
مقدمه و هدف: اختلال وسواس-اجبار (Obsessive Compulsive Disorder یا OCD) یک اختلال اضطرابی مزمن است و ازجمله اختلالاتی است که توجه به آن در محیط کار دارای اهمیت است، زیرا محیط کار ممکن است در تشدید یا آغاز اضطراب نقش مهمی داشته باشد. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy یا ACT) بر رشد مسیر شغلی دانشجویان مبتلا به OCD بود. مواد و روش­‌ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش­‌آزمون- پس­‌آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. از میان دانشجویان مبتلا به OCD در دانشگاه اصفهان، 30 مورد به شیوه­‌ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش ACT را دریافت کردند و گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار داشتند. برای جمع­‌آوری داده­‌ها از پرسشنامه­‌ی رشد مسیر شغلی (Career Development Inventory یا CDI) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده­‌ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه­‌گیری مکرر (Repeated Measure ANOVA) انجام شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه هم در مرحله­‌ی پس‌آزمون و هم پیگیری تفاوت معناداری در میزان رشد مسیر شغلی­شان وجود داشت (05/0>p). نتیجه‌گیری: به دلیل اینکه افراد مبتلا به OCD ساعات زیادی را صرف اشتغالات ذهنی خود می‌کنند، چنین اشتغالات ذهنی با تحقق وظایف در تقابل است و ممکن است باعث کاهش بهره‌وری افراد شاغل شود تا جایی که شغل خود را از دست بدهند. ACT با پذیرش هیجانات منفی و تعهد بر ارزش‌های شغلی می­تواند بر رشد مسیر شغلی دانشجویان مبتلا به OCD اثربخش باشد.
متن کامل [PDF 585 kb]   (1094 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1399/2/21 | انتشار: 1399/2/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.