اثربخشی آموزش تابآوری برسلامت روانی خواهران و برادران کودکان با نشانگانداون
|
ستاره شجاعی1 ، احمد بهپژوه2 ، محسن شکوهی یکتا2 ، باقر غباری بناب |
1- استاد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران 2- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران |
|
چکیده: (1958 مشاهده) |
زمینه و هدف : خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون در معرض انواع خطرات و آسیبهای روانشناختی قرار دارند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش تابآوری بر سلامت روانی خواهران و برادرانِ کودکان با نشانگان داون صورت گرفت. مواد و روشها : پژوهش مذکور از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری بود. جامعۀ آماری آن کلیه دختران و پسران 14 تا 18 ساله دارای خواهر یا برادر با نشانگان‏داون بودند. 30 نفر از خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون به روش نمونهگیری از کل جامعه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش، مقیاس سلامت روانی 28 بود که دو مؤلفه بهزیستی روانی و درماندگی روانی را شامل میشد. یافتهها: تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس مختلط به همراه اندازهگیری مکرر نشان داد که بهزیستی روانی خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون گروه آزمایشی در مرحله پسآزمون به طور معنیداری افزایش و درماندگی روانیشان کاهش یافته و اثرات مشاهده شده در مرحله پیگیری پایدار مانده بود. از سوی دیگر تأثیر شرکت در برنامه آموزش تابآوری بر اساس جنسیت معنیدار نبود. نتیجهگیری : یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای مرتبط با تابآوری میتواند سلامت روانی خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون را افزایش دهد. کلید واژه ‎ ها: خواهران و برادران افراد با نشانگان داون، برنامه آموزش تابآوری، سلامت روانی |
|
|
|
متن کامل [PDF 206 kb]
(602 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1392/8/24
|
|
|
|