زمینه و هدف : بیماری‌های کرونر قلب (CHD)، تا سال 2020 اصلی‌ترین علت مرگ خواهند بود. عوامل سنتی نظیر سن بالا، ژنتیک، سیگار و چاقی، تنها نیمی از واریانس CHD را تبیین می‌کنند. از این رو، در راستای افزایش علاقه به عوامل روانی- اجتماعی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شخصیت، استرس و حمایت اجتماعی در پیش‌بینی CHD انجام شد. مواد و روش‌ها : این مطالعه از نوع همبستگی بود و جامعه‌ آماری آن بیماران CHD، که طی زمستان 1387 و بهار 1388 جهت آنژیوگرافی کرونر در بیمارستان قلب شهید رجایی تهران بستری بودند را شامل می‌شد. 150 نفر از این افراد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. همچنین، 150 فرد سالم از خانواده بیماران با توجه به سن، جنسیت، تأهل و تحصیلات، به عنوان گروه مقایسه همتاسازی شدند. معیارهای ورود شامل فقدان شرایط حاد نظیر نیاز به جراحی، داشتن تمایل و توانمندی برای همکاری بود. از پرسش‌نامه شخصیتی (NEO-FFI)، مقیاس رویدادهای زندگی Pickle (Pickle life events scale ) و مقیاس کیفیت روابط اجتماعی Pierce (Quality of relationship inventory)، جهت گردآوری داده‌ها استفاده شد، و از رگرسیون لوجستیک برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها : متغیرهای پژوهش 9/51 تا 2/69 درصد از واریانس  CHDرا پیش‌بینی نمودند. صحت طبقه‌بندی (بیمار و غیربیمار) که توسط متخصصان قلب انجام شده بود، بر اساس متغیرهای روانی- اجتماعی 3/84 درصد، با پیش‌بینی درست 82 درصد برای بیماری و 7/86 درصد برای سلامت بود. نوروزگرایی، برون‌گرایی، استرس و تعارض‌های بین‌فردی، با بیماری رابطه مستقیم و با سلامت رابطه معکوس داشتند؛ اما وظیفه‌شناسی و باز بودن به تجارب با بیماری، رابطه معکوس و با سلامت رابطه مستقیم داشتند. نتیجه‌گیری : در مجموع، عوامل روانی- اجتماعی نظیر شخصیت، استرس و حمایت اجتماعی، سهم مهمی در پیش‌بینی CHD دارند.   واژه‌های کلیدی : بیماری‌های عروق کرونر قلب (CHD)، عوامل روانی- اجتماعی، شخصیت، استرس‌های زندگی، کیفیت حمایت اجتماعی.

متن کامل [PDF 192 kb]   (635 دریافت)