دوره 22، شماره 1 - ( 2-1403 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 124-114 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2- استاد، گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ،sodani_m@scu.ac.ir
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
4- استادیار، گروه روانشناسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
2- استاد، گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ،
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
4- استادیار، گروه روانشناسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
چکیده: (583 مشاهده)
زمینه و هدف: مقایسه رویکردهای روانشناسی در زمینه‌های مختلف در جهت اثرگذاری بیشتر و زمان بهبودی کوتاهتر مورد علاقه بسیاری از محققان می‌باشد؛ بنابراین هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی طرحواره درمانی هیجانمحور و تحلیل ارتباط متقابل بر باورهای ارتباطی تعارضات زناشویی بود.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش شبه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل با مرحله پیگیری است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره آبادان و دفاتر خدمات قضایی آبادان در سال 1401 بوده است. نمونه آماری شامل 30 زوج بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل به اساس معیارهای ورود به تحقیق تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه باورهای ارتباطی آیدلسون و اپستاین (1982) بود. پروتکلهای تحقیق شامل طرحواره درمانی هیجانمحور نوشته لیهی، تیرچ و ناپولیتانو (2011) و تحلیل رفتار متقابل اریک برن (2011) بود. تحلیل کواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 در سطح معنی‌داری 05/0 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که در گروههای طرحواره درمانی هیجانمحور و تحلیل ارتباط متقابل در تمامی مؤلفه‌های متغیر باورهای ارتباطی، در مراحل پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌دار دیده می‌شود (05/0p≤) ولی بین پس‌آزمون با پیگیری تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0p≥). همچنین در مقایسه بین گروهی پس‌آزمون ها و پیگیری بین دو گروه آزمایش تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0p≥)؛ ولی بین گروه گواه با دو گروه آزمایش تفاوت معنی‌دار می‌باشد (05/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق می‌توان گفت که هر دو درمان بر متغیر باورهای ارتباطی و مؤلفه‌های آن در زوجین دارای تعارض زناشویی اثرگذار می‌باشد.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش شبه‌آزمایشی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل با مرحله پیگیری است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره آبادان و دفاتر خدمات قضایی آبادان در سال 1401 بوده است. نمونه آماری شامل 30 زوج بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل به اساس معیارهای ورود به تحقیق تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه باورهای ارتباطی آیدلسون و اپستاین (1982) بود. پروتکلهای تحقیق شامل طرحواره درمانی هیجانمحور نوشته لیهی، تیرچ و ناپولیتانو (2011) و تحلیل رفتار متقابل اریک برن (2011) بود. تحلیل کواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 در سطح معنی‌داری 05/0 برای تجزیه و تحلیل داده‌ها انجام شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که در گروههای طرحواره درمانی هیجانمحور و تحلیل ارتباط متقابل در تمامی مؤلفه‌های متغیر باورهای ارتباطی، در مراحل پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنی‌دار دیده می‌شود (05/0p≤) ولی بین پس‌آزمون با پیگیری تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0p≥). همچنین در مقایسه بین گروهی پس‌آزمون ها و پیگیری بین دو گروه آزمایش تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0p≥)؛ ولی بین گروه گواه با دو گروه آزمایش تفاوت معنی‌دار می‌باشد (05/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق می‌توان گفت که هر دو درمان بر متغیر باورهای ارتباطی و مؤلفه‌های آن در زوجین دارای تعارض زناشویی اثرگذار می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: طرحواره درمانی هیجانمحور، تحلیل ارتباط متقابل، باورهای ارتباطی، تعارضات زناشویی، زوجین
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |