دوره 22، شماره 1 - ( 2-1403 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 136-125 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سیداحمد پورموسوی1 
، حسن آذرگون* 2، احمد منصوری3 
، حسن آذرگون* 2، احمد منصوری3
1- دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ،Azargoon_h@yahoo.com
3- گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور ، ایران.
2- استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ،
3- گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور ، ایران.
چکیده: (366 مشاهده)
زمینه و هدف: گسترش روزافزون فضای مجازی زندگی افراد را تحت تأثیر قرار داده است. نسل جدیدی که در این فضا متولد شده‌اند، روزبه‌روز، بیشتر از فضای مجازی استفاده می‌کنند و سبک زندگی مجازی را شکل داده‌اند؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر انعطاف‌پذیری شناختی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان وابسته به فضای مجازی است.
مواد و روش‌ها: طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان وابسته به فضای مجازی شهر نیشابور در سال ۰۱- ۱۴۰۰ بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس ۳۰ دانش‌آموز وابسته به فضای مجازی شهر نیشابور انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، ۱۹۹۸)، مقیاس انعطاف‌پذیری شناختی (مارتین و روبین، ۱۹۹۵)، پرسشنامه بهزیستی اجتماعی (کیز، ۱۹۹۸) بود. برنامه آموزشی مهارت‌های زندگی برگرفته از پژوهش زارع و همکاران (۱۳۹۹) بود که در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای اجرا شد. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که برنامه آموزشی مهارت‌های زندگی توانسته است انعطاف‌پذیری شناختی و بهزیستی اجتماعی را در بین دانش آموزان وابسته به فضای مجازی بهبود بخشد.
نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های زندگی با بهبود توانایی‌های شناختی، هیجانی و مهارتی سبب افزایش ادراک هیجان‌ها و ارائه پاسخ‌های سازگارانه می‌شود که انعطاف‌پذیری شناختی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان را بهبود می‌بخشد.
مواد و روش‌ها: طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان وابسته به فضای مجازی شهر نیشابور در سال ۰۱- ۱۴۰۰ بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس ۳۰ دانش‌آموز وابسته به فضای مجازی شهر نیشابور انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، ۱۹۹۸)، مقیاس انعطاف‌پذیری شناختی (مارتین و روبین، ۱۹۹۵)، پرسشنامه بهزیستی اجتماعی (کیز، ۱۹۹۸) بود. برنامه آموزشی مهارت‌های زندگی برگرفته از پژوهش زارع و همکاران (۱۳۹۹) بود که در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای اجرا شد. برای تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که برنامه آموزشی مهارت‌های زندگی توانسته است انعطاف‌پذیری شناختی و بهزیستی اجتماعی را در بین دانش آموزان وابسته به فضای مجازی بهبود بخشد.
نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های زندگی با بهبود توانایی‌های شناختی، هیجانی و مهارتی سبب افزایش ادراک هیجان‌ها و ارائه پاسخ‌های سازگارانه می‌شود که انعطاف‌پذیری شناختی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان را بهبود می‌بخشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |