زمینه و هدف: تحقیقات نشان داده است که توانمدسازی والدین در ارتباط با فرزندان و مشکلات آن ها می تواند اثرگذار باشد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر اثربخشی برنامه توانمندسازی والدینی خانواده‌های دارای فرزندخوانده بر متغیرهای تنش‌های والدگری و رابطه والد- فرزندی بود..
مواد و روش‌ها: جامعه آماری شامل والدین دارای فرزندخوانده شهر تهران در سال 1399 بود. تعداد 30 والد به شیوه نمونه‌گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شده‌اند. با بهره‌گیری از یک طرح آزمایشی پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل، والدین ابتدا پرسشنامه‌‌های تنش‌های والدگری و رابطه والد- فرزندی را تکمیل کردند و سپس کاربندی آزمایشی توانمندسازی والدینی در 8 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا و بعد از اتمام جلسات پس‌آزمون برای هر دو گروه ارائه شد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیری (MANCOVA) به کمک نرم‌افزار SPSSV19 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد برنامه توانمندسازی والدینی بر تنش‌های والدگری (004/0≥p) و رابطه والد- فرزندی (008/0≥p) اثربخش است و بین دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی‌داری ایجاد کرد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان گفت، برنامه آموزشی توانمندسازی والدینی دارای فرزندخوانده بر تنش‌های والدگری و رابطه والد- فرزندی اثربخش بوده و لذا آگاهی متخصصان حوزه‌های مشاوره، خانواده، روان‌شناسی و سایر متخصصان از این پژوهش می‌تواند کمک‌کننده باشد.

واژه‌های کلیدی: توانمندسازی والدین، فرزندخوانده، تنش‌های والدگری، رابطه والد- فرزندی

متن کامل [PDF 1007 kb]   (601 دریافت)