اثربخشی آموزش کارکردهای اجرایی (بازداری پاسخ) بر میزان توجه کودکان پیشدبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد: پژوهش مورد- منفرد
|
مختار ملک پور1 ، فرنوش کاویانپور2 ، احمد عابدی |
1- کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران 2- استادیار، گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران |
|
چکیده: (2115 مشاهده) |
زمینه و هدف : هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش کارکردهای اجرایی (بازداری پاسخ) بر میزان توجه کودکان پیشدبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد شهر اصفهان بود. مواد و روشها: جامعه آماری شامل کلیه کودکان پیش دبستانی (6-5 ساله) دارای اختلال هماهنگی رشد بود که در مراکز پیشدبستانی و آمادگی وابسته به آموزش و پرورش شهر اصفهان ثبتنام شدند. روش نمونهگیری، نمونهگیری هدفمند بود. آزمودنیها 3 کودک پیشدبستانی بودند که به تشخیص متخصص، علایم و نشانههای اختلال هماهنگی رشد داشتند. ابزارها شامل آزمون عصب- روانشناختی نپسی (NEPSY neuropsychology test)، پرسشنامه Conner والدین، مقیاس هوشی Wechsler کودکان، آزمون توانایی- حرکتی پایه و مصاحبه بالینی بود. در این پژوهش، از روش مورد- منفرد با طرح MBD (طرح خط پایه چندگانه یا Multiple baseline design) استفاده شده است. در این روش پس از موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و طی 10 جلسه مداخله انفرادی، آموزش کارکرد اجرایی بازداری پاسخ به آزمودنیها اریه گردید. یافتهها: طی تحلیل دیداری نمودار دادهها، مداخله در مورد هر سه آزمودنی اثربخش بود (به ترتیب با Percentage of non-overlapping data یا PND (درصد غیر همپوشی نقاط دو موقعیت آزمایشی خط پایه و مداخله) 100 درصد، 90 درصد و 70 درصد برای آزمودنی 1، 2 و 3). نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که با آموزش کارکرد اجرایی بازداری پاسخ در این کودکان، میزان نقص توجه کاهش و عملکرد تحصیلی در آنان بهبود مییابد. واژههای کلیدی: کارکرد اجرایی، بازداری پاسخ، توجه، اختلال هماهنگی رشد، پژوهش مورد- منفرد |
|
|
|
متن کامل [PDF 0 kb]
(629 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1392/2/25
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|