الهام فتحی، فاطمه ملکشاهی بیرانوند، ابولفضل حاتمی ورزنه، علی نوبهاری، دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف:یکی از گروه‌های اصلی که در طی شیوع بیماری کرونا ویروس تحت‌فشار زیاد با منابع و امکانات ناکافی قرار داشتند کادر درمان بودند. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی و شناسایی چالش‌های پیش رو کادر درمان در کار با بیماران مبتلا به کروناویروس انجام شد. مواد و روش‌ها:در این مطالعه، از روش تحقیق کیفی – توصیفی استفاده شد. جامعهی آماری پژوهش، کلیه کادر درمان اعم از پرستاران و پزشکان بیمارستان‌های شهر قم که در بخش کرونا ویروس از ابتدای شیوع بیماری مشغول به فعالیت بودند را در برمی‌گرفت. تعداد ۱۱ نفر از کادر درمان به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با رسیدن به اشباع نظری مورد مصاحبهی عمیق نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. جهتتحلیلدادههااز شیوه تحلیل محتوای کیفی استفاده شد. یافته‌ها:یافته‌های پژوهش حاضر شامل ۹ مضمون اصلی(تجربه آشفتگی روانی و هیجان‌های منفی، تجربه سختی و فشار کاری، عدم به‌کارگیری متخصصان سلامت روان و کمبود مهارت‌های روان‌شناختی، عدم آمادگی کافی در مقابله با بیماری، کمبود دانش تخصصی، تجربه تعارض شغلی، کاهش روابط بین فردی و ننگ کرونا ویروس، اختلاف‌نظر و تعارض با اعضای خانواده، تجربه ناکامی و درماندگی به علت ماهیت بیماری) و ۲۲ خرده مضمون بود. نتیجه‌گیری:نتایج این مطالعه نشان داد کادر درمانی با چالش‌هایی در حوزه‌های هیجانات، روابط بین فردی و خانوادگی، محیط شغلی و سختی کار مواجه می‌باشند. بدین منظور لازم است از راهکارهایی مانند بهره‌گیری از متخصصین سلامت روان برای کادر درمان و خانواده‌هایشان، ایجاد آمادگی کافی قبل از شیوع در بعد تجهیزات، نیروی انسانی، آموزش‌های لازم در مورد بیماری و فرایند آن و ماهر سازی کادر درمان و ایجاد مشوق‌های متعدد استفاده نمود.
زمینه و هدف:با شیوع بیماری کرونا در اواخر سال ۲۰۱۹ در کشور چین و همه‌گیر شدن سریع آن در جهان، این مسئله به یک معضل جهانی با مخاطرات جسمی و روانی تبدیل‌شده است. ازآنجایی‌که کارکنان کادر درمان در خط اول مبارزه با این بیماری قرار دارند، به‌مراتب بیش از سایر اقشار جامعه در معرض آسیب‌های جسمی و روانی هستند. پژوهش حاضر باهدف بررسی استرس ادراک‌شده زنان کادر درمان در دوران شیوع بیماری کرونا انجام شد. مواد و روش‌ها:این پژوهش به روش کیفی و با رویکرد پدیدار‌شناسی انجام شد. جامعه موردپژوهش کلیه زنان کادر درمان شاغل در بخش‌های مخصوص بیماران کرونا در شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بودند. ۱۰ شرکت‌کننده با استفاده از نمونهگیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب‌شده و مورد مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. بعد از رسیدن به اشباع داده‌ها با ۲ شرکت‌کننده دیگر نیز مصاحبه انجام شد و پس از بدست نیامدن داده‌های جدید، نمونهگیری متوقف شد. سپس تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با روش توصیفی کلایزی انجام شد. یافته‌ها:یافته‌های حاصل از تحلیل مصاحبه‌ها در دو کد نظری «احساسات و افکار ناخوشایند» و «رفتار‌های محدود‌کننده و اجتنابی» معرفی شد. نتیجه‌گیری:پرتکرارترین عوامل استرس‌زا در صحبت‌های مصاحبه‌شوندگان، احساسات و افکار ناخوشایند پیرامون سلامتی جسمی و رفتار‌های محدود‌کننده و اجتنابی در محیط خانوادگی بودند.نتایج این پژوهش می‌تواند جهت شناسایی و کاهش عوامل استرس‌زا در موقعیت‌های مشابه باهدف کاهش استرس ادراک‌شده افراد مورداستفاده قرار گیرد.
