مجتبی حبیبی عسگرآباد، ابوالفضل رشیدی، عباس متولیپور، دوره ۷، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۸۸ )
چکیده
Normal ۰ false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer۴ زمینه و هدف : هدف از پژوهش انجام شده بررسی مقایسهای تنیدگی فرزند پروری مادران کودکان پسر استثنایی و عادی بود. مواد و روشها: نمونهگیری در این پژوهش از مادران دانشآموزان پسر عادی (۳۸۶ نفر) و استثنایی (۳۵۲ نفر) ۷ تا ۱۲ سال مدارس شهر قم بود که به روش خوشهای چند مرحلهای انجام شد. این تحقیق به روش علّی – مقایسهای یا پس رویدادی طراحی شد. دادههای پژوهش حاضر شامل فرم کوتاه تنیدگی فرزند پروری والدین Abidin بود که با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره ( MANOVA ) تحلیل گردید. یافتهها: نتایج نشان داد بین میانگین نمرات مادران گروه استثنایی و عادی تفاوت معنیداری از لحاظ میزان تنیدگی فرزند پروری وجود داشت. بررسی اثر گروه در هر یک از خرده مقیاسها نشان داد که میزان تنیدگی مادران استثنایی در خرده مقیاسهای تنیدگی والدین، تعامل ناکارآمد کودک – والدین و ویژگیهای کودک مشکلآفرین بیشتر از مادران عادی است. نتیجهگیری: مادران کودکان استثنایی نسبت به والدین کودکان عادی، استرس فرزند پروری بیشتری را تجربه میکنند.
مریم فولادوند، محمد علی نادی، احمد عابدی، ایلناز سجادیان، دوره ۱۶، شماره ۴ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف:اختلال نافرمانی مقابلهای (OppositionalDefiantDisorder یا ODD)، اختلالی تدریجی و مزمن است که تقریباً همیشه در روابط بین فردی و عملکردی تحصیلی کوک تداخل ایجاد میکند. آموزش والدگری یکی از روشهای مداخله مؤثر در ODD است که در آن والدین میآموزند چگونه با فرزند خود رفتار نمایند. ازاینرو پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی برنامه آموزش والدگری کازدین (Kazdinmethodforparenting) بر روابط والد-کودک (Parent-childrelationships) در دانش آموزان مبتلا به ODD انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل و پیگیری ۹۰ روزه بود. از بین دانش آموزان مبتلا به ODD بر اساس کسب نمره بالاتر از نقطه برش در سیاهه رفتاری کودک آخنباخ (Child Behavior Checklist یا CBCL) و مصاحبه بالینی انجام شده توسط مشاور مدرسه، تعداد ۳۰ دانشآموز انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایش برنامه والد گری Kazdinرا طی ۱۲ جلسه به مدت ۹۰ دقیقه دریافت کردند. شرکتکنندگان در پژوهش در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری به پرسشنامه رابطه والد-کودک (Child-Parent Relationship Scale یا CPRS) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد.
یافتهها: برنامه آموزش والدگری Kazdin منجر به افزایش معنیدار تعامل والد- کودک در خرده مقیاسهای نزدیکی و رابطه کلی مثبت و کاهش تعارض و وابستگی در کودکان مبتلا به ODD شد (۰۰۱/۰>p).
نتیجهگیری: برنامه آموزش والدگری Kazdin موجب افزایش روابط والد- کودک در کودکان مبتلا به ODD شد. بر اساس نتایج حاضر آموزش والدین به شیوه کازدین میتواند روش کارآمدی در بهبود روابط والد-کودک در بین دانش آموزان مبتلا به ODD باشد.
منصوره مقتدایی، سالار فرامرزی، احمد عابدی، امیر قمرانی، دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف:اختلال یادگیری خاص تأثیرات مختلفی ازجمله استرس فرزند پروری را در والدین به دنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی برنامه فرزند پروری مبتنی بر تجارب زیسته مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص و برنامه فرزند پروری مثبت بر استرس فرزند پروری مادران انجام گرفت.
مواد و روشها: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش شامل ۴۵ مادر دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود که به روش در دسترس انتخاب و بهتصادف در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استرس فرزند پروری بود. دادههای جمعآوریشده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرمافزار SPSS نسخه ۲۳ تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که هر دو مداخله تأثیر معنیداری بر استرس فرزند پروری والدین داشته است. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد بین دو مداخله فرزند پروری تجارب زیسته و فرزند پروری مثبت در متغیر استرس فرزند پروری در قلمرو کودک تفاوت معنیداری وجود دارد، اما این تفاوت معنیدار در متغیر استرس فرزند پروری در قلمرو والدین وجود نداشته است.
نتیجهگیری: برنامه فرزند پروری مبتنی بر تجارب زیسته میتواند بهعنوان برنامهای مؤثر جهت کاهش استرس فرزند پروری مادران مورد استفاده قرار گیرد.