محمود شریفی اصفهانی، کیومرث فرح بخش، معصومه اسمعیلی، حسین سلیمی بجستانی، محمد عسگری، دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف:در سال‌های اخیر و هم‌زمان با افزایش شیوع اختلالات روانی، نگرانی در مورد سلامت روان کودکان و تأثیر آن بر رشد و عملکرد آن‌ها، به‌طور چشمگیری افزایش‌یافته است. سهم قابل‌توجهی از این نگرانی به اختلالات رفتاری کودکان اختصاص دارد. نافرمانی مقابله‌ای سومین اختلال رفتاری شایع در دوران کودکی به‌حساب می‌آید. ازآنجاکه مدیریت پیامدهای مخرب ناشی از این اختلال، هم جنبه درمانی داشته و هم نوعی پیشگیری محسوب می‌شود، متخصصان بر اهمیت ارزیابی، شناسایی و درمان به‌موقع این اختلال روان‌شناختی تأکید دارند. هدف از انجام پژوهش حاضربررسی و شناسایی عوامل تعدیل کننده اختلال نافرمانی مقابله‌ای در کودکانبود. مواد و روش‌ها:بهمنظورجمعآوریوتحلیلدادهها دراینپژوهشازرویکرد کیفی و روش زمینهایاستفادهشد. جامعه موردمطالعه شامل تمامی والدین کودکان ۶ تا ۱۲ سالۀ در مقطع پیش‌دبستانی و ابتدایی و مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای در شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ بود. بهاینمنظور والدین ۱۲کودک دارایمعیارهایورودبهپژوهشبهصورتنمونهگیریهدفمندو با کمک دو پرسشنامۀ علائم مرضی کودکان، فرم والد (گادو و اسپرافکین، ۱۹۹۴) و سلامت عمومی (گلدبرگ، ۱۹۷۲)انتخابشدند. تحلیل دادهها به روش استراوس و کوربین انجام شد. یافته‌ها:درتجزیهوتحلیلدرمرحلهکدگذاریباز۷۳کداولیه ودرکدگذاریمحوریبراساسشباهت موضوعی۵زیرمقولهودرنهایتدرمرحلۀکدگذاریانتخابیدو مقولهعوامل والدینی و غیر والدینی به دست آمد. نتیجه‌گیری:مجموعه عوامل والدینی و غیر والدینی نقش مهمی در تعدیل و مدیریت رفتارهای مقابله‌ای کودکان به عهده دارد.
