غلامرضا طالبی، حسن رضایی جمالویی، رضا باقریان سرارودی، حمیدرضا عریضی، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:سرطان، یک بیماری مزمن است که و علیرغم پیشرفتهای پزشکی، توسعه درمانها، این بیماری همچنان از لحاظ احساس درماندگی و ترس عمیقی که در فرد ایجاد میکند، بیمانند است و تأثیرات روانشناختی و جسمانی بر ابعاد بسیاری از زندگی آنها همچون کیفیت زندگی و احساس عاملیت اختلال ایجاد کند. در این پژوهش هدف اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر کیفیت زندگی و احساس عاملیت بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش‌ها:روش تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمونبا گروه گواه میباشد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران دارای تشخیص سرطان پستان، در مراکز درمانی سرطان دولتی واقع در اصفهان بود. نمونه شامل ۳۶ نفر از بیماران با سرطان پستان بیمارستان سیدالشهداء (ع) اصفهان و مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء که از طریقنمونهگیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۸ نفر) و گواه (۱۸ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت درمان طرحواره هیجانی لیهی (۲۰۱۲) در ۹ جلسه ۶۰ دقیقهای قرار گرفت. دادهها در این پژوهش، توسط پرسشنامه کیفیت زندگی آرنسون (۱۹۸۷) و پرسشنامه احساس عاملیت پالیتو و همکاران (۲۰۱۳) در سه مرحله پیش‌آزمون، پسآزمون و پیگیری گردآوری شد و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر در نرم‌افزار SPSS-۲۳ انجام شد. یافته‌ها:نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی، کیفیت زندگی و احساس عاملیت گروه آزمایش را در سطح معناداری بهبود بخشید(۰۱/۰>P). نتیجه‌گیری:نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر افزایش کیفیت زندگی و احساس عاملیت در مطالعه حاضر تائید شد. پیشنهاد میشود از این نوع درمان برای یاری به بیماران با سرطان پستان استفاده شود.
غلامرضا طالبی، حسن رضایی جمالویی، رضا باقریان سرارودی، حمیدرضا عریضی، دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:سرطان پستان شایع‌ترین بدخیمی در زنان میباشد و علیرغم پیشرفتهای پزشکی و توسعه درمان ها، این بیماری همچنان تأثیرات روانشناختی و جسمانی بر ابعاد زندگی بسیاری از افراد مبتلا همچون نگرش به مرگ و تحمل پریشانی ایجاد کند که باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین در این پژوهش هدف اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر نگرش به مرگ و تحمل پریشانی بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. مواد و روش‌ها:روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیریبا گروه گواه میباشد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران دارای تشخیص سرطان پستان، در مراکز درمانی سرطان دولتی واقع در اصفهان بود. نمونه شامل ۳۶ نفر از بیماران با سرطان پستان بیمارستان سیدالشهداء (ع) اصفهان و مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۸ نفر)و گواه (۱۸ نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت درمان طرحواره هیجانی قرار گرفت. دادهها در این پژوهش، توسط پرسشنامه نیمرخ نگرش به مرگ نسخه تجدید نظر شده (وونگ، رکر و گسر، ۱۹۹۴) و مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر،۲۰۰۵)، در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری گردآوری شد و با استفاده از آزمونهای متناسب آماری و نرم افزار SPSS-۲۶ انجام شد. یافته‌ها:نتایج حاصل از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی، نگرش به مرگ و تحمل پریشانی گروه آزمایش را در سطح معناداری بهبود بخشید (۰۵/۰>P). نتیجه‌گیری:نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی میتواند تاثیر بسزایی بر ویژگیهای روانشناختی بیماران با سرطان پستان از جمله نگرش به مرگ و تحمل پریشانی میگذارد که پیشنهاد میشود از این نوع درمان برای یاری به بیماران با سرطان پستان استفاده شود.
خانم سودابه ریحانی، دکتر مسعود آهوان، دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر تنظیم هیجانات و کاهش رفتارهای پرخطر در نوجوانان دختر صورت گرفت است. مواد و روش‌ها:این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون - پسآزمون با گروه کنترل بوده است که در آن ۳۰ نفر به‌عنوان نمونه، به شیوهی تصادفی از بین دختران نوجوان متوسطهی ۱۴ تا ۱۸ سال شهر مشهد که با مشکل رفتار پرخطر و اشکال در تنظیم هیجان به مرکز مشاورهی آموزش‌وپرورش استان خراسان رضوی رجوع کرده بودند، انتخاب شدند و بهطور تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از فرم مصاحبهی بالینی کودک و نوجوان، پرسشنامهی راهبردهای تنظیم هیجان گراس (ERQ) و مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) استفاده شد. یافته‌ها:نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل در همهی مؤلفههای رفتارهای پرخطر به غیر از گرایش به خشونت، تفاوت معنادار وجود داشت و میانگین نمرات پسآزمون گروه آزمایش بهطور معناداری از میانگین نمرات پسآزمون گروه کنترل کمتر بود. همچنین، بین دو گروه آزمایش و کنترل در راهبردهای تنظیم هیجان نیز تفاوت معنادار وجود داشت، به صورتی که در راهبرد ارزیابی مجدد میانگین نمرات گروه آزمایش بهطور معناداری از میانگین نمرات گروه کنترل بیشتر بود و در راهبرد سرکوبی میانگین نمرات گروه آزمایش بهطور معناداری از میانگین نمرات گروه کنترل کمتر بود. نتیجه‌گیری:درنتیجه میتوان گفت، طرحواره درمانی هیجانی بر تنظیم هیجانات و کاهش رفتارهای پرخطر در نوجوانان دختر اثرگذار بود.
خانم صفورا هادیان، دکتر فلور خیاطان، دکتر محسن گل پرور، دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف:در دهه گذشته ازخشونت در برابر زنان به عنوان یکی از جدیترین چالش‌های اجتماعی یاد شده است. پدیده دردناک خشونت علیه زنان در ابعاد مختلف آن سلامت جسم و روان زنان را به خطر می‌اندازد و حقوق انسانی آنان را مورد تجاوز قرار می‌دهد؛ لذا پژوهـش حاضـر بـا هـدف بررسی اثربخشـی طرحواره درمانی هیجانی بر خشم پنهان و ابراز وجود زنان قربانی خشونت خانگی انجام شد. مواد و روش‌ها:روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پسآزمون و پیگیــری بــا گــروه کنتــرل بــود. جامعــه آمــاری پژوهــش زنان قربانی خشونت خانگی مراجعهکننـده بـه مراکز بهداشت شهرستان فلاورجان در تابستان ۱۴۰۲ بودنـد. تعـداد ۳۰ نفـر بـه روش نمونه‌گیری هدفمنـد انتخـاب و از طریـق گمـارش تصادفـی در گـروه آزمایـش و گـروه کنتـرل گمارده شدند (هـر گـروه ۱۵ نفـر). گروه آزمایـش طرحواره درمانی هیجانی را طی ۱۱ جلسه دریافت کردند. درحالیکه گـروه کنتـرل هیچ مداخلهای دریافـت نکـرد. داده‌هـا بـا اسـتفاده از پرسشـنامه خشم ارتباطی پنهان (نلسون و کارول، ۲۰۰۶) و ابراز وجود (گمبریل و ریچی، ۱۹۷۰) جمــعآوری و بــا اســتفاده از تحلیــل واریانــس با اندازهگیری مکــرر در نرم افــزارSPSSنســخه ۲۳ تحلیــل شــدند. یافته‌ها:نتایج نشان داد طرحواره درمانی هیجانی موجـب کاهش خشم پنهان و بهبود ابراز وجود در زنان قربانی خشونت خانگی گردیـد و اثـرات درمـان در مرحلـه پیگیـری نیـز باقـی مانـد (۰۱/۰>p). نتیجه‌گیری:بنابر یافتههای پژوهش حاضر میتوان از طرحواره درمانی هیجانی جهـت بهبـود خشم پنهان و ابراز وجود زنان قربانی خشونت خانگی بهـره گرفـت.
