زهرا اخوان بیتقصیر، باقر ثنائی ذاکر، شکوه نوابینژاد، ولیاله فرزاد، دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف : از جمله متغیرهای مهم در مطالعات خانواده، سازگاری و رضایت زناشویی است. این دو متغیر جایگاه برجستهای را در مطالعه ارتباطات خانوادگی و زناشویی به خود اختصاص داده و با تلاش زوجها در رابطه زناشویی ایجاد میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوجدرمانی هیجانمحور بر رضایت و سازگاری زناشویی زوجها انجام گرفت. مواد و روشها: روش پژوهش نیمه آزمایشی و نمونه شامل ۳۰ زوج ناسازگار و با رضایت زناشویی پایین که برای دریافت خدمات مشاوره در سال ۱۳۹۴ به مراکز مشاوره اصفهان مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. دو زوج از گروه آزمایش و سه زوج گروه شاهد در مرحله پیگیری شرکت نکردند. گروه آزمایش به مدت ۱۴ جلسه در برنامه زوجدرمانی هیجانمحور که توسط متخصص مشاوره خانواده و زوج درمانگر اجرا شد، شرکت نمودند؛ در حالی که آزمودنیهای گروه شاهد هیچگونه مداخلهای دریافت نکردند. شاخصهای رضایت زناشویی Enrich و سازگاری زناشویی Locke- Wallace توسط آزمودنیها در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری تکمیل گردید. دادههای به دست آمده به کمک تحلیل واریانس مختلط و با استفاده از نرمافزار SPSS بررسی شد. یافتهها: زوجدرمانی هیجانمدار بر افزایش رضایت و سازگاری زناشویی در مرحله پسآزمون ۰۱/۰ > P و پیگیری ۰۱/۰ > P مؤثر بود و میزان تأثیر در مرحله پسآزمون بیشتر از مرحله پیگیری به دست آمد. نتیجهگیری: انجام پژوهش در فرهنگهای مختلف و با تعداد جلسات کمتر و بیشتر از تعداد جلسات پژوهش حاضر با همتاسازی گروههای مورد مطالعه نیز پیشنهاد میشود. میزان تأثیر این روش بر سایر ابعاد روابط زناشویی مانند تعارض، ابرازگری هیجانی، مشکلات جنسی، صمیمیت زناشویی در پژوهشهای بعدی لازم است که مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین، استفاده از رویکرد زوجدرمانی هیجانمحور برای زوجهایی که از آشفتگی زوجی رنج میبرند، پیشنهاد میشود.
شیرین حاجیآدینه، مریم کلهرنیا گلکار، دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: سالهای اول ازدواج، لذتبخشترین و در عین حال سختترین و پرمخاطرهترین دوران زندگی مشترک زوجین میباشد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر سازگاری زناشویی و رضایت جنسی زوجین انجام گرفت. مواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهی زوجین در سال اول زندگی مشترکشان میباشد که از مشکلات زناشویی و نارضایتی جنسی رنج میبردند و در سال ۱۳۹۵ به کلینیک مشاوره و مددکاری بصیرت در شهر اصفهان مراجعه نمودند. از این جامعه، ۲۰ زوج (۲۰ زن و ۲۰ مرد)، به شیوهی نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و پس از همتاسازی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش(۲۰ نفر) و کنترل(۲۰ نفر) گمارده شدند. اعضای گروه آزمایش از هشت جلسه آموزش گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب برخوردار گردیدند، با این حال گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پرسشنامههای سازگاری زناشویی اسپانیر(۱۹۷۶) و رضایت جنسی لارسون(۱۹۹۸)، قبل و بعد از مداخلات آموزشی، به عنوان پیشآزمون و پسآزمون بر روی کلیه افراد اجرا گردید. یافتههای حاصل از پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره و نرم افزار (SPSS-۱۸) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: یافتهها نشان داد که پس از تعدیل اثر همپراش پیشآزمون، تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات سازگاری زناشویی(۰۱/۰>p و ۳۲/۱۲=F) و رضایت جنسی(۰۱/۰>p و ۶۶/۸=F) در دو گروه کنترل و آزمایش وجود دارد. با وجود این، بین میانگین نمرات سازگاری زناشویی و رضایت جنسی شرکتکنندگان زن و مرد، تفاوت معنیداری وجود نداشت(۰۵/۰
شیرین خدادادی ارکوینی، مجتبی خدادادی، حسین داوودی، دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف:صمیمیتوسازگاریزناشوییدربینزوجینباعثحفظو استحکامبنیانخانوادهمیگردد. هدفازپژوهشحاضرتدوینو اعتباریابیشیوه نامه مبتنی بر اصلاح سوگیری شناختی وتعییناثربخشی آموزش آن برسوگیری ، صمیمیت و سازگاری زوجین با ناسازگاری زناشوییبود. مواد و روشها:روش تحقیق نیمه آزمایشی و طرح تحقیق پیشآزمون، پسآزمون، همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش زوجین دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر اراک در سال ۱۳۹۸ بود. نمونۀ پژوهش شامل ۱۶ زوج (۳۲ نفر) دارای ناسازگاری زناشویی و سوگیری شناختی بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. دادهها با پرسشنامه سازگاری لاک- والاس (۱۹۵۹)، صمیمیت زناشویی واکر وتامپسون (۱۹۸۳) و نرمافزار تکلیف کاوش نقطه (۱۳۹۴) جمعآوری شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها و بررسی روابط بین متغیرها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد یافتهها:نتایج تحقیق نشان داد که شیوهنامه درمانی مبتنی بر اصلاح سوگیری شناختی روایی محتوایی قابل قبولی دارد. همچنیننتایجمداخله آموزشینشاندادکهآموزششیوهنامهبهطورمعنیداریسوگیری شناختی زوجین را کاهش میدهد و صمیمیت و سازگاری زوجین را افزایش میدهد.(P≤۰.۰۰۱) نتیجهگیری:به نظر میرسد که آموزش شیوهنامه درمانی مبتنی بر اصلاح سوگیری شناختی میتواند به عنوان برنامه ای روا و کارآمد برای کاهش سوگیری شناختی و افزایش صمیمیت و سازگاری زوجین ناسازگار مورد توجه قرار گیرد.
حسین بهرامی هیدجی، بهمن اکبری، لیلا مقتدر، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:برنامه مداخله آموزشی برای همسران به هرگونه مداخلهای اطلاق میشود که با کاهش میزان روابط مخرب و تقویت رفتارهای سازنده، افراد و روابط آنها را از رذایل مشترک زندگی زناشویی بازدارد. مداخلات آموزشی معمولاً بر محافظت از همسران در برابر عوامل خطر، مانند الگوهای روابط مخرب متمرکز است و باورهای غیرمنطقی و ایجاد عوامل رابطه حمایتی، مانند نگرش مثبت و زناشویی صمیمیت. مواد و روشها:در این تحقیق پژوهشگر از روش کمی استفاده کرده است. برای این منظور، ۲۰ نفر از زوجین، برای اجرای پروتکل انتخاب شد. روش تحقیق در این مرحلهاز نوع طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل خواهد بود. آزمودنیهای انتخابشده در هر دو گروه آزمایشی و گواه بهوسیله پیشآزمون مورداندازهگیری قرار گرفت. ابزار جمعآوری دادههای موردنیاز از طریق پرسشنامه بوده و نتایج توسط واریانس اندازهگیریهای مکرر تحلیلشده است. برای آزمون نرمال بودن توزیع نمرات مرتبط با متغیرهای پژوهش از آزمون نرمالیته شاپیرو – ویلک استفاده شد، همچنین نتایج مقایسههای زوجی با استفاده از آزمون بونفرونی، مورد آزمون قرار گرفت. یافتهها:محقق تحقیق خود را در قالب سه فرضیه موردبررسی قرارداد و نتایج نشان داد بسته آموزشی بر صمیمیت عاطفی، سازگاری زناشویی و کاهش تعارضات زناشوییتأثیر مثبت و معناداری دارد(۰۰۱/۰>p). نتیجهگیری:فرضیات پژوهش مورد تأیید قرار گرفت و میتوان گفت که بسته آموزشی زندگی پایدار بر اساس تجربه زیسته زوجین بر صمیمیت عاطفی مؤثر است و این تأثیر ماندگار بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بسته آموزشی باعث افزایش سازگاری زناشویی در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بودهو نیز باعثکاهش تعارضات زناشوییگردیده است.