دکتر زبیر صمیمی، خانم هانیه کریمیان، دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه راهبردهای مقابلهای و اضطراب سلامت در پاندمی کووید-۱۹ با در نظر گرفتن نقش میانجی رفتارهای ارتقادهندهی سلامت بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش به لحاظ روش توصیفی- همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود و جامعه آماری آن را بزرگسالان ۱۸ سال به بالا تشکیل دادند که از بین آنان تعداد ۲۰۷ نفر به‌عنوان نمونه به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌‌ها در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه اضطراب سلامت سالکوسکیس و وارویک (۲۰۰۲)، پرسشنامه رفتارهای ارتقادهندهی سلامت والکر و همکاران (۱۹۹۵) و چک‌لیست راهبردهای مقابلهای لازاروس و فولکمن (۱۹۸۵) گردآوری شد و جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها از نرم‌افزارهای SPSS-۲۶ و LISREL ۸,۸۰ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین راهبردهای مقابلهای مسئله‌مدار و هیجان‌مدار با رفتارهای ارتقادهندهی سلامت رابطه‌ی مثبت و معنادار (۰۰۱/۰ >P) و بین رفتارهای ارتقادهندهی سلامت با اضطراب سلامت رابطه‌ی منفی و معنادار (۰۵/۰>P) وجود داشت. به‌علاوه، بین راهبردهای مقابلهای مسئله‌مدار با اضطراب سلامت رابطه‌ی منفی و بین راهبردهای مقابلهای هیجان‌مدار با اضطراب سلامت رابطه‌ی مثبت وجود داشت؛ اما از نظر آماری معنادار نبود (۰۵/۰<P) نتایج بررسی مدل تحلیل مسیر نشان داد مدل اولیه پژوهش معنادار نبوده و پس از حذف مسیرهای غیرمعنادار و اصلاح آن، مدل نهایی با نقش میانجی رفتارهای ارتقادهندهی سلامت تأیید شد. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد راهبردهای مقابلهای از طریق تأثیر بر رفتارهای ارتقادهندهی سلامت، در اضطراب سلامت نقش دارند و آن را پیش‌بینی می‌کنند.
