مجتبی پهلوساری، ذبیح پیرانی، داود تقوایی، دوره ۱۹، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف:بررسیهای انجام‌گرفته نشان داده است که اضطراب تحصیلی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اضطراب تحصیلی با کارکردهای اجرایی و درگیری تحصیلی میباشد. مواد و روش‌ها:روش پژوهش حاضر از توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر دانشآموزان مقطع دبیرستان شهر همدان میباشد که با استفاده از روش خوشهای چندمرحله‌ای و استفاده از جدول کوکران ۴۰۰ نفر از آنها انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه مقیاس اضطراب اهواز، پرسشنامه مقیاسدرگیری تحصیلیپینتروچ و پرسشنامهکارکردهای اجرایی کولیچ بود. یافته‌ها:نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که بین اضطراب تحصیلی با نقص در کارکردهای اجرایی رابطه مثبت و معنی‌دار و بین اضطراب تحصیلی با درگیری تحصیلی رابطه منفی معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌گیری:به نظر می‌رسد که کارکردهای اجرایی و درگیری تحصیلی می‌تواند در جهت پیش‌بینی اضطراب تحصیلی مفید باشد. در این راستا جهت بالا بردن اعتبار بیرونی تحقیق پیشنهاد می‌گردد تحقیقات بیشتری صورت گیرد.
دکتر هادی صمدیه، آقای مهدی صدری، خانم کیانا حیدری جاغرق، خانم عاطفه ثابتی بایگی، آقای یوسف اسفلانی، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:مطالعات روابط مستقیم و مثبت بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و درگیری تحصیلی را نشان میدهند. با این حال، مطالعات اندکی مکانیزمهای زیربنایی اثرگذار بر این روابط را به ویژه در دوران کرونا مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی احساس تعلق به دانشگاه در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین در روابط دوستی با ابعاد درگیری تحصیلی بود. مواد و روش‌ها:روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه بیرجند در نیمسال دوم تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل دادند. تعداد ۲۹۰ نفر به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و به مقیاسهای ارضای نیازهای بنیادین در روابط، حس عضویت روانشناختی در دانشگاه و پرسشنامه درگیری تحصیلی پاسخ دادند. به منظور تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها:یافته‌ها نشان داد که ارضای نیازهای بنیادین در روابط دوستی نقش یک عامل حمایتی و مثبت در احساس تعلق به دانشگاه داشت. بعلاوه، نقش واسطهای احساس تعلق به دانشگاه در رابطه بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی در روابط با دوستان و درگیری تحصیلی تأیید شد (۰۱/۰>P). شاخصهای برازش کلی مدل نیز نشان داد که مدل مذکور برازش مناسبی دارد. همچنین، احساس تعلق به طور معناداری با درگیری تحصیلی ارتباط داشت. نتیجه‌گیری:نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت بسترسازی برای درگیری تحصیلی دانشجویان در کلاسهای دانشگاهی که مستلزم فراهم نمودن فضایی برای تقویت روابط دوستی و نیز به تبع آن تجربه احساس تعلق آنها به دانشگاه است، تأکید میکند. محدودیتهای این مطالعه و جهتگیریهای پژوهشهای بعدی مورد بحث قرار خواهند گرفت.
