عبدالکریم قانعی، مسعود شهبازی، امین کرایی، دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان تلفیقی پذیرش و تعهد و شناختی-رفتاری (ACT-CBT) بر تغییر نگرش و عزتنفس بود. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معتادان خودمعرف مراکز ترک اعتیاد دزفول بود. ابتدا یک مرکز ترک اعتیاد دزفول انتخاب شد. سپس نمونهای به حجم ۳۰ نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش، طی ۱۰ جلسه، تحت درمان تلفیقی پذیرش و تعهد و شناختی-رفتاری قرار گرفت. گروه گواه، در این مدت، هیچگونه درمانی دریافت نکرد. برای جمعآوری دادهها، پرسشنامه نگرش نسبت به اعتیاد و مواد مخدر نظری (۱۳۷۸) و مقیاس عزتنفس روزنبرگ (۱۹۶۵)، در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری، توسط شرکتکنندگان، تکمیل گردید.جهت تجزیهوتحلیل دادهها در این تحقیق، از تحلیل کوواریانس تک متغیره، در نرمافزار SPSS-۲۰، استفاده شد. سطح معناداری تمام آزمونها نیز کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافتهها:درمان تلفیقی پذیرش و تعهد و شناختی- رفتاری اثر معناداری بر تغییر نگرش و عزتنفس معتادان خود معرف در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه داشت نتیجهگیری:نتایج نشان داد که این درمان راهبردی مؤثر بر تغییر نگرش و عزتنفس معتادانخودمعرف میباشد و میتوان از آن، بهعنوان روش درمانی مؤثر بهره برد