قدرت الله مومنی وانانی، عصمت نصیری، دوره ۱۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف:سبک زندگی بسیار مهم و دارای ابعاد گستردهی فردی، خانوادگی و اجتماعی است. عوامل متعددی در شکلدهی به سبک زندگی نقش دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی مرور متون مرتبط با نقش و اثر خدادوستی در سبک زندگی از دیدگاه اسلامی انجام‌شده است. مواد و روش‌ها:این تحقیق مطالعه‌ای تحلیلی است که با تکیه‌بر منابع کتابخانه‌ای انجام‌شده است. در این مطالعه مروری، نخست با مراجعه به فرهنگ لغات واژه‌های حب، محبت، سبک، سیره و طریقه تعریف گردید؛ سپس با مراجعه به قرآن کریم و دیگر منابع معتبر روایی و تفسیری، مفاهیم مرتبط با موضوع، در آیات و روایات بررسی و استخراج گردید و ازنظر امکان انطباق با موضوع تحقیق، مورد تأمّل، استناد، توصیف و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها:خدادوستی، فکر و اندیشه و نگرش انسان را تغییر می‌دهد و انسان را از درون متحوّل می‌کند. اولین دستاورد این تحوّل درونی تأثیر در رفتار دوستدار خدا است. ازآن‌پس ملاک رفتار چنین فردی با دیگران فقط رضا و خشنودی خدا است. چون خدا جامع همه‌ی کمالات و خوبی‌ها است و چیزی جز خوبی برای بنده‌اش نمی‌پسندد، به‌تبع آن دوستدار او نیز جز رفتاری که موردپسند خدا است، انجام نمی‌دهد. تغییر رفتار حاصل از خدادوستی به ابعاد مختلف اعتقادی، فردی، خانوادگی و اجتماعی زندگی انسان تسرّی می‌یابد. نتیجه‌گیری:به نظر میرسد، حلقه‌ی مفقودهای که در ارتباطات انسانها با خود، خانواده و جامعه، مورد بی‌توجهی قرارگرفته است، آثار خدادوستی در سبک زندگی انسانها است. خدادوستی تکیه‌گاهی وثیق و دارای قابلیت تکوینی برای ایجاد برترین و سالم‌ترین سبک زندگی برای انسان است.
