نیلوفر اسمعیلی، مهناز اخوان تفتی، علیرضا کیامنش، دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله تابآور و ترکیب مثبتنگر و تابآور در کاهش اهمالکاری تحصیلی و تنیدگی تحصیلی و بهبود بهزیستی روانشناختی و راهبردهای مقابلهای مؤثر دانشآموزان دختر نوجوان انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی همراه با مراحل پیشآزمون، پسآزمون و دوره پیگیری بود. ۶۰ دانشآموز ۱۴ تا ۱۶ ساله به روش خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه شاهد قرار گرفتند. آموزشهای تابآور و ترکیب مثبتنگر و تابآور طی ۹ جلسه دو ساعته، به دو گروه آزمایش ارایه گردید. از پرسشنامههای اهمالکاری تحصیلی سواری، تنیدگی تحصیلی Ang و Huang، بهزیستی روانشناختی Ryff و راهبردهای مقابلهای Endler و Parker در مراحل پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری استفاده شد. دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: آموزشهای تابآور و ترکیب مثبتنگر و تابآور، باعث کاهش معنیدار اهمالکاری تحصیلی و تنیدگی تحصیلی و افزایش معنیدار بهزیستی روانشناختی و راهبردهای مقابلهای مؤثر گردید، با این تفاوت که برنامه آموزشی ترکیبی در ارتقای بهزیستی روانشناختی، راهبردهای مقابلهای مؤثر و کاهش تنیدگی تحصیلی موفقتر از برنامه آموزشی تابآور بود. همچنین، برنامه آموزشی تابآور در کاهش اهمالکاری تحصیلی تأثیر بهتری داشت. نتیجهگیری: برنامههای آموزشی که از تلفیق چند رویکرد و نظریه برای طراحی بستههای آموزشی بهره میگیرند، تأثیرات معنیدار بیشتری دارند. بنابراین، استفاده از نتایج پژوهش در طراحی برنامههای آموزشی پیشگیرانه و بهبود دستاوردهای آموزشی مؤثر باشد.
شهناز عشقی، هادی فرهادی، دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف : هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت، اهمالکاری وکمرویی دانشآموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر کاشان بود. مواد و روشها: این مطالعه به روش نیمه آزمایشی همراه با مراحل پیشآزمون، پسآزمون، پیگیری و گروه شاهد انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را دانشآموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر کاشان تشکیل داد که از بین آنها، ۵۰ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۵ نفر) و شاهد (۲۵ نفر) قرار گرفتند. آزمودنیها در سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری (یک ماه بعد) به ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه اعتیاد به اینترنت Young (Internet Addiction Test یا IAT)، مقیاس اهمالکاری Solomon و Rothblum و مقیاس کمرویی Check و Boss پاسخ دادند. درمان مبتنی بر کیفیت زندگی، طی هشت جلسه به صورت گروهی و به مدت دو ماه برای گروه آزمایش برگزار شد. در این مدت، گروه شاهد هیچ مداخلهای را دریافت نکرد. دادهها با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: آموزش کیفیت زندگی درمانی بر اعتیاد به اینترنت، اهمالکاری و کمرویی در مرحله پسآزمون و پیگری مؤثر بود (۰۵۰/۰ > P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل شده، میتوان دریافت که کیفیت زندگی درمانی بر کاهش اعتیاد به اینترنت، اهمالکاری و کمرویی دانشآموزان دختر دوره متوسطه دوم تأثیرگذار میباشد.
حورا مطیعی، محمود حیدری، فاطمه باقریان، فریبا زرانی، دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف : اهمالکاری تحصیلی تمایلی غیرمنطقی در به تأخیر انداختن انجام تکالیف تحصیلی است و شیوع آن بسیار گسترده است. ازاینرو، پژوهش حاضر باهدف آزمون مدل شناختی-هیجانی اهمالکاری تحصیلی با توجه به نقش ذهن آگاهی و ادراک زمان و میانجیگری خودکارآمدی، اضطراب امتحان و کمالگرایی انجامشده است. مواد و روشها : پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بود که ازاینبین ۲۰۰ نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس اهمالکاری تحصیلی دانشجویان (Procrastination Assessment Scale for Students یا PASS)، مقیاس اضطراب امتحان (Test Anxiety Scale یا TAS)، مقیاس خودکارآمدی (Self-Efficacy Scale یا SES)، مقیاس چندبعدی کمالگرایی (Multidimensional Perfectionism Scale یا MPS) و پرسشنامه پنجوجهی ذهن آگاهی (Five Facet Mindfulness Questionnaire یا FFMQ) استفاده شد. بهمنظور آزمون روابط ساختاری در مدل مفروض، از روش مدل یابی معادلات ســاختاری (Structural Equation Modeling یا SEM) استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که مدل اصلاحشده با ۹۰/۰CFI= و ۰۵۸/۰RMSE= مورد تائید است. رابطه بین اهمالکاری تحصیلی و ذهن آگاهی منفی و معنادار است (۰۰۱/۰p<). تفاوت مدل اصلاحشده با مدل مفهومی به طور کلی در تاثیر غیرمستقیم اضطراب امتحان از طریق کاهش خودکارآمدی بر اهمالکاری تحصیلی و همچنین اثر تخمین زمان بر ذهن آگاهی است. نتیجهگیری: ذهن آگاهی میتواند بهواسطه خودکارآمدی و اضطراب امتحان موجب کاهش اهمالکاری تحصیلی شود. درمجموع، نتایج مطالعه حاضر همسو با مجموعه تلاشهای مفهومی در قلمرو مطالعاتی اهمالکاری تحصیلی است.