فهیمه سبزه علی، حسن آقائی خواجه لنگی، عزیزالله مجاهد، نور محمد بخشانی، دوره ۲۰، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف:اختلال اضطراب جدایی یکی از اولین و شایعترین اختلالات روانی در کودکان هست؛ بنابراین انجام مداخلات درمانی جهت کاهش این اختلال دارای اهمیت است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان گروهی سایکودراما بر کاهش علائم اختلال اضطراب جدایی کودکان ۹-۵بود. مواد و روشها:طرح پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون، همراه پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری در این پژوهش، کلیه کودکان ۹-۵ ساله مبتلابه اختلال اضطراب جدایی شهر زاهدان در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ بود. برای انتخاب نمونه با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای دومرحلهای و بهصورت در دسترس ۳۰ کودک انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش،۷ جلسه ۹۰ دقیقهای، درمان گروهی سایکودراما را دریافت کرده و بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای اجرا نگردید. در پایان جلسات آموزشی-درمانی پسآزمون اجرا و پس از یک ماه هر دو گروه مجدداً مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش، پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس نسخه والدین (SCAS-P) و پرسشنامه علائم مرضی نسخه والدین (CSI-۴) بود. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل اندازهگیری مکرر و نرمافزار SPSS ۲۲ مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. یافتهها:تحلیل یافتهها نشان داد که علائم اضطراب جدایی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، کاهش معناداری را نشان داد (۰۱/۰ P≤). نتیجهگیری: از درمان گروهی سایکودراما جهت کاهش علائم اضطراب جدایی کودکان ۹-۵ ساله شهر زاهدان میتوان استفاده نمود و این رویکرد درمانی برای این جمعیت قابلیت کاربرد دارد.